“Mama, ik hou niet van jongens. En Hidaya is verliefd op Yana, maar Sander is ook verliefd op Yana.”
“Oh, waarom hou je niet van jongens?”
“Ik heb Sander mijn bloemetje gegeven, en hij heeft het weggegooid, dus ik wil nooit meer iets met jongens te maken hebben, en Mattias heeft met het blauwe balletje op mijn hoofd geslagen.” (dat laatste neem ik met een korrel zout: info over hoe het uitgelokt is blijft schaars)
“Oei, vond hij je bloemetje niet mooi? En heeft Mattias je niet te veel pijn gedaan?”
“Jongens spelen wild. Jongens houden niet van bloemetjes, en meisjes wel, dus vanaf nu geef ik mijn bloemetje altijd aan Briella, zij is soms mijn beste vriendin. Of aan Jenna. Zij is ook soms mijn beste vriendin. Of aan Hidaya. Ik hou niet van jongens.”
De frons die ik erbij krijg is gemeend. Morgen zal ze Mattias of Sander wel terug graag zien. Er zitten maar 3 jongens in de klas van 13 kindjes, dus de meisjes delen de verliefdheid met tussenpozen heb ik gemerkt. Ook een oplossing.