Category: baby

Ieniemienie kleine baby

04/08/2015baby, dag na dag, Leave a comment

Een aantal weken geleden ging er een alarmbel af in mijn hoofd. Pas een 10-tal dagen later vond een lieve vriendin de kracht om mij een berichtje te sturen via facebook met de bevestiging: haar kleine man die we in September zouden verwelkomen had zich al veel te vroeg aangediend.

Ik had geluk: 2 grote, gezonde kinderen die netjes op tijd kwamen met amper complicaties. Ik kan me niet inbeelden hoe ze zich moet voelen. Maar ik steun hoe ik kan. Door af en toe een lief bericht. Door geduld en haar te laten voelen dat ik er ben als dat nodig mocht zijn, en haar de nodige rust te gunnen. Ik zie haar kleine man wel wanneer ouders en kind er klaar voor zijn. Waarschijnlijk pas binnen een maand of 2. Nu mag hij groeien, rusten en elke dag zijn bange ouders wat meer moed schenken. Die eerste weken las ik vooral haar blog. Toen kwam er terug meer contact. Goede nieuwsjes volgen zich voorlopig op. Ik doe niets anders dan duimen.

Er kwam een pracht van een geboortekaart. En het nieuws dat hij eet, en groeit, en in bad mag, en ontelbare andere kleine maar onschatbaar waardevolle stapjes. En langzaamaan durfde ik aan cadeautjes te denken. Maar wat geef je aan een mama en kind in zo’n situatie? Niet simpel!

Jan

Elise las mijn gedachten en postte deze handige lijst met 10 cadeau-ideetjes voor vroeggeboren kindjes en hun naaste omgeving. De rest van haar blog is ook hartverscheurend de moeite trouwens. Ik drink de woorden en beelden van elke post. Klikje op de foto brengt je naar haar blog.

 

 

Mooie, mooie Kate

06/05/2015baby, frustraties, huisvrouwtje zijn, , , 2 Comments

We vergaapten ons allemaal aan Kate Middleton deze week. Professioneel opgemaakt en gekapt stond ze 12 uur na de geboorte van haar tweede kindje voor de deur van het hospitaal in een dure jurk, met de perfecte snit deze keer om de mummy tummy te verbergen. De jurk van de eerste bevalling was daar eerlijker in. Na 5 minuten foto’s nemen mocht ze in de comfortabele auto stappen op weg naar haar eigen bed, een nanny, een verpleegster, een vroedvrouw en haar eerstgeborene. Voor velen niet te geloven. Maar een vlotte bevalling, een goede styliste en nét genoeg tijd maken veel goed om een bijna onmogelijk plaatje neer te zetten. “Hoe is het mogelijk?”, vroeg iedereen zich af.

En dan kondigen ze hier in België aan dat er paal en perk gesteld moet worden aan lange(re) verblijven in de materniteit, bijna in dezelfde adem. En iedereen hoort: “Want zie, die kan het toch ook!?!”.

Om even te illusteren: de bevalling van Manon was niet vlot te noemen. Eerste keer dus heel veel onzekerheid, weeën die niet op gang kwamen, baxters langs hier en langs ginder, een slapeloze nacht en volledige uitputting. De bevalling zelf zorgde ook nog voor een bloedtekort, waardoor ik hulpeloos en zwak moest toekijken hoe Manon de volgende dag haar eerste badje kreeg. Rechtop zitten was die eerste dagen een hel en ik kreeg van één van de verpleegsters onder mijn voeten omdat ik bovenop de regelmatige dafalgan ook 1 enkele brufen had gevraagd voor de pijn. Toen ze mij vertelden dat ik omdat Manon net op de “wissel” geboren was mocht kiezen of ik nog een dag langer in het ziekenhuis bleef kon ik mijn geluk niet op en bleef dankbaar dat extra vijfde dagje. Op de foto’s zie ik er kapot, uitgeput en niet zo gelukkig uit, hoewel ik wel heel trots en blij was over dat mensje dat we net gemaakt hadden.

3 jaar later diende nummer 2 zich aan. Een heel ander verhaal. Weinig slaap maar wat je een normaal verloop van een bevalling kunt noemen met eerst rustig wat weeën en opbouwen naar de uiteindelijke vlotte bevalling. Luttele uren na de bevalling huppelde ik rond in de kamer om zelf vanalles te nemen, zelf Aidan te verzorgen, enz. Rechtop zitten was niet het minste probleem en ik smeekte de dokter bijna om naar huis te mogen die derde dag. Ik vergeet nooit de huilbui omdat ik nog een uur extra moest wachten tot het kinkhoest vaccin bij mij en mijn man gezet was en de gyn haar goedkeuring moest geven. Ik wilde naar huis, mijn eigen ding gaan doen! Ik was er klaar voor en ik voelde me gevangen!

Hiermee wil ik maar meegeven: mevrouw De Block, de ene bevalling is de andere niet. De ene zwangerschap is de andere niet. De ene vrouw is de andere niet. We zijn inderdaad niet ziek, maar ons lichaam is letterlijk binnenstebuiten gekeerd. Een strenge regel plaatsen op het verblijf in de materniteit is in mijn ogen niet direct de juiste aanpak. Een verandering in de algemene mentaliteit over hoe we met pas bevallen vrouwen omgaan en bijvoorbeeld de kraamhulp nog vlotter beschikbaar maken voor zij die vroeger naar huis gaan is misschien een betere zet. Dat die hulp automatisch geregeld wordt door het ziekenhuis, ook bezoekjes door de vroedvrouw en dat je als pas bevallen (of op bevallen staande moeder) niet jezelf door een kluwen van administratie moet worstelen om die hulp voordelig te krijgen lijkt mij ook een goede zet. Mijn toenmalige hospitalisatieverzekering gaf 3 jaar geleden daarin al een voorzet: de extra terugbetaling van de kraamhulp was evenredig met het verblijf in de materniteit. Bleef je langer, dan werden er minder uren terugbetaald, ging je snel naar huis dan kon je de hele kraamperiode van 6 weken genieten van 8u volledige terugbetaling van een crème van een kraamhulp die voor jou kookt, even stofzuigt en jou je broodnodige douche laat nemen en dut laat doen terwijl baby in goede handen is. Er zijn inderdaad veel landen waar poliklinisch of thuisbevallen de norm is, maar de omkadering van de jonge moeder is daar ook niet te vergelijken met wat wij hier hebben.

En ik stel ook voor dat u de screening voor postpartum depressie even anders organiseert. Mijns inziens een groter probleem dan dat extra dagje je kraamtranen hun gang te laten gaan in de veilige omgeving van je kamer op de materniteit.

My 2 cents…

Bewegende babies

02/04/2015baby, dag na dag, events, Leave a comment

Een tijdje geleden lanceerde Kind & Gezin dit schattige spotje:

En inderdaad, we denken er niet bij na maar vaak bewegen onze kindjes te weinig. Om daarop in te haken werd ik door Pampers uitgenodigd op een event waar ik een heerlijke babbel kon hebben met een Duitse professor die onderzoek doet naar ontwikkeling van babies en jonge kinderen en daar even kort over praatte. De man was ronduit dol op mijn vragen over de kindjes, en grappig genoeg raadde hij me aan om de gekochte boeken slechts heel oppervlakkig te lezen voor een paar tips die voor ons werken en ze nadien mee te geven met het oud papier. We zien wel…

Natuurlijk waren er een aantal mama’s met baby aanwezig, allemaal zoals in de reclamefilmpjes met een wit t-shirt zodat je de pamper mooi kunt zien. Ze demonstreerden een aantal bewegingsoefeningen per leeftijdscategorie die je makkelijk kunt doen met de kindjes. Sommigen heel logisch, zoals zodra je kindje staat samen dansen, maar ook interessante oefeningen om kruipen aan te moedigen of bij hele kleintjes de eerste spierontwikkeling te stimuleren. En dat dan gecombineerd met de Active Fit pampers die ontwikkeld zijn om zo droog mogelijk en zo flexibel mogelijk te zijn.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Leuke weetjes:

  • Alle onderdelen van een pamper zijn volstrekt veilig, zelfs moest je die opeten, ja ook de gel.
  • Een babybuikje kan tussen ‘s ochtends na slapen en plassen en dan flink gegeten te hebben tot 8 cm in omtrek verschillen, voldoende rek in de pampers is dus belangrijk.
  • In het grote onderzoekscentrum van P&G in Duitsland komen wekelijks 2.000 babies over de vloer om pampers te testen.
  • Dat is eigenlijk nog niet genoeg, dus hebben ze er een kamer vol “poepmachines” bestaande uit een onderste deel rompje en beentjes van een levensgrote pop, om de pampers te testen op lekken en absorptie. Dolletjes!

En hoe is het bij ons gesteld qua pampers? Aidan is intussen overdag droog, maar ‘s nachts plast hij nog lustig door. Pamper vol en zwaar tegen de ochtend! Niet erg, maar meneertje is groot en we zitten dus aan de grootste pampermaat: de 5+… maatje 5 begint soms overvol te zitten. Gisteren is hij door de verpleegster van Kind & Gezin schoolrijp verklaard: alle oefeningen deed hij perfect, en hij vond dat het nog een pak uitdagender mocht! Hij wilde nog meer blokken voor zijn toren, en àlle vormpjes voor in het doosje! En prentjes aanwijzen, wie doet dat nu als je de woordjes al kan zeggen?

En nu kreeg ik ook eindelijk de duidelijke uitleg over ‘s nachts droog zijn: pas vanaf een bepaalde leeftijd maken kindjes de juiste hormonen aan die de nachtelijke urineproductie regelen. Geen hormoontjes = geen droge kindjes! Rustig afwachten is dus de boodschap. Bij Manon kwam dat vrij snel, ik ben benieuwd hoe het met Aidan zal gaan 🙂

Danku Sinterklaasje!

08/12/2014baby, dag na dag, events, huisvrouwtje zijn, kleuter Leave a comment

Hoogdag voor de kindjes, en ze werden verwend! De schoen werd gezet…
image

En de volgende ochtend waren niet enkel de wortels, suikerklontjes en drank weg, ook de kachel stond weg geschoven en op de vrijgemaakte plaats stond alles uitgestald…
image

De Elsa jurk danste door het huis, er werd gebadderd met de zeemeermin, urenlang vlogen autootjes door de kamer en werd er met blokken gebouwd.
image

image

Bij de ene grootouders kwam er ook nog een poppenhuis en een Playmobil trein, bij de andere grootouders een stokpaardje en playdoh, maar ook een Tinkelbell piraat en zelfs “Bébé Bello”, een interactieve babypop waarover al heel wat discussie te horen was (ik was ermee aan het spelen, nee ikke!).

Danku Sinterklaas, en tot volgend jaar!

2 jaar

22/09/2014baby, dag na dag, , 2 Comments

2 jaar geleden was het zonnig. Ik zal nooit vergeten hoe het ochtendgrijs omgetoverd werd in een zonnebad toen ik van de arbeidskamer naar de bevallingskamer verhuisde. Beetje paniekerig want de gyneacologe van wacht stond geblokkeerd door een vrachtwagen die voor haar oprit parkeerde. Ze kwam uiteindelijk net op tijd. (Niet dat de vroedvrouw de klus niet had kunnen klaren, maar is toch altijd handiger, nietwaar?)

Gelukkige verjaardag mijn kleine man. Veel plezier op de crèche met de piratenbootcake die je meter voor je maakte.
image

image

Vakantie-opvang

18/06/2014baby, dag na dag, huisvrouwtje zijn, kleuter Leave a comment

Ik heb geluk. Ik kus mijn 2 pollekes. De vakantie-opvang en gegoochel met mijn congé op het werk is tijdig rond geraakt. Zoals op zoveel plaatsen had het heel wat voeten in de aarde, en dan heb ik nog veel hulp ook.

Zelf nemen we 2 weken verlof, wanneer de crèche een welverdiende pauze neemt. De 3 weken daarvoor bloedt mijn hart een beetje en mag Manon mee met haar grootouders naar zee. Dus nog 4 weken te overbruggen, de eerste en laatste 2, een makkie zou je zeggen. Speelplein en huppekee.

Niet dus.

Want de eerste week van het verlof is er geen speelplein. “Om alles goed te organiseren”. Er zijn wel sportkampen die sinds Pasen volzet blijken en de dure buitenschoolse opvang, georganiseerd door dezelfde instantie die de naschoolse opvang doet. Aangezien het prijsverschil voor die week miniem bleek opteerde ik dus voor een IdeeKids kamp: sprookjesland. Ik ben ervan overtuigd dat ze daar veel meer aan zal hebben.

Week 2 is er wel speelpleinwerking, dus gaat ze daar naartoe. De gemeente investeerde in een gigantische zandbak en een mooi vijverzwembad, zodat de kinderen zich aan zee kunnen wanen. Ik hoorde goede commentaren ook qua activiteiten ter plaatse, dus dat komt wel goed.

Bij onze terugkeer kan ze nog 2 dagen naar het speelplein. Want 20 augustus is hun laatste dag. En dan gaan ze op uitstap naar de Zoo, en daar vind ik Manon echt nog te klein voor, om met de speelpleinwerking op uitstap te gaan. Dat is zo net iets anders dan een schooluitstap met hun vertrouwde juffen die de kindjes door en door kennen. Dan heb ik geen andere keus dan haar 3 dagen naar de buitenschoolse opvang te sturen.

Voor de laatste vakantieweek had ik enorm veel geluk. Ze gaat op het gemeentelijke kleutersportkamp. Eigenlijk was ik rijkelijk laat met inschrijven gezien de situatie, ik kwam er te laat achter, maar wel zowat de eerste persoon die vroeg of er geen wachtlijst was indien er iemand zou afzeggen. Want aangezien het speelplein gesloten is waren alle ouders natuurlijk daarop gesprongen, het sportkamp is zeer redelijk geprijsd. 2 weken geleden kreeg ik de verlossende mail: Manon was erbij dankzij een paar afzeggingen, ik moest wel binnen de 10 dagen het kamp betalen of de plaats ging alsnog naar iemand anders. Het duurde geen 5 minuten.

En dan zeggen dat ik maar 4 weken opvang moest regelen. Ik voel enorm mee met de mensen die de volle 2 maanden moeten overbruggen of een crèche hebben die 4 weken sluit…

EDIT: even voor de duidelijkheid, het schoolpersoneel heeft recht op hun verlof, crèchepersoneel ook, ik bewonder die mensen, maar de algemene organisatie van vakantie-opvang in dit land kan beter…

Tuttenmiserie: de oplossing

11/06/2014baby 1 Comment

Voor elk probleem is er een oplossing. Ik zag het niet zitten om mijn kleine man volledig zonder tut te zetten, hij doet overdag zonder maar ‘s avonds bij het naar bed gaan is hij daar nog niet klaar voor.

Indien u in hetzelfde schuitje zit: wanhoop niet! De oplossing is gevonden en kost zowat de helft van de Bibi tutten, maar ze zijn misschien niet zo hip qua kleur en design. De Robbie tutjes bij Colruyt, 4,79€ voor een pakje van 2 zijn dezelfde vorm, textuur en maat van de “oude” Bibi NUK tutjes. Oef.

ROBBIE fopspenen +12M tekening 2 st.

Tuttenmiserie

04/06/2014baby, dag na dag, , , , 4 Comments

Mijn beide kinderen begonnen hun leven al duimend, maar stapten na maximum 4 maand over op een tut. Ik probeerde bij Manon meerdere modellen en eindigde bij Bibi, de NUK spenen. Dental en zo van die dingen, dus wel OK. Bij Aidan begon ik gewoon direct met de Bibi tutjes (en de versie van mijnfopspeen.be) en hij werd die netjes gewoon. Nu hij 20 maand is hebben we de tut voor in bed en voor wanneer hij moe is of getroost moet worden 2 reserve tutjes beneden. Maar meneertje heeft al zijn tandjes, en durft nogal eens een gat in zo’n tut bijten.

Met de Rode Duivels gekte bracht Bibi ook een thematut uit: de Belgische vlag met de duivelse drietand. Mijn man vond het hilarisch, dus ik kocht er ééntje. Het viel mij op dat de leeftijdscategorie veranderd was: +16 maand. Owkay, zag er normaal uit dus huppekee.

En toen gaf ik die aan zoonlief en viel het mij op dat die tut toch wel wat kleiner was dan wat we gewoon zijn, en veel zachter, en de vorm leek mij anders. De zoon bestudeerde de nieuwe tut, stak ze in de mond, zoog 2 keer en toen vloog de tut door de lucht. Geweigerd. En dikke tranen toen hij geen andere tut kreeg. Zucht.

Ik ben nu dus op jacht naar Bibi tutten die een beetje hip en stoer zijn, leeftijd 12-36 maand. Telkens ik er vind koop ik, 3 tot nu toe en de eerste heeft hij intussen al stukgebeten. Ik denk dat ik er nog eens ga bestellen bij Mijn Fopspeen…

min één

15/04/2014baby, dag na dag, huisvrouwtje zijn, kleuter 3 Comments

Een kindje krijgen zet je wereld op zijn kop. Eten voorzien, opvang voorzien, op voorhand plannen in plaats van zomaar spontaan iets te doen. Na een tijdje zit je in dat ritme en soms waag je dan de sprong: nummer twee dient zich aan. Het is geen fabeltje dat het werk dan niet gewoon verdubbelt maar verdrievoudigt. Ze willen allebei aandacht, nog meer plannen, nog meer gerief meesleuren, en moeilijker opvang vinden. Maar dat lukt wel. En als ik rond mij kijk en de moedige ouders zie die voor nog meer kindjes gaan weet ik dat het ook daar weer een gigantische stijging is van de hoop werk per kindje dat zich aandient, maar dat je er wel in komt en dat het zeker en vast lukt.

We kiezen ervoor, en we gaan ervoor, hoe moeilijk het soms ook is.

En dan is het vakantie, en stellen de grootouders voor om de oudste een weekje mee te nemen naar zee. Nog slechts 1 kindje in huis en dan pas merk je hoezeer je gewend was aan het plannen en de drukte en de tijd die je nodig hebt om alles in goede banen te leiden. Als ik niet oppas stop ik hem nog te vroeg in bed, zo snel zijn alle avondspits taken opgelost, zo snel eet hij met veel smaak zijn boterhammetje op! Gisterenavond namen we dus uitgebreid de tijd om met de puzzel te spelen, of met zijn nieuwe boodschappentas, en mocht hij nog wat extra naar Bumba kijken zonder dat de zus zeurde dat het nu haar beurt is om het Zandkasteel te zien.

Dat wordt opnieuw wennen wanneer de kleuter zaterdag terug is, meer sussen, meer plannen, vroeger opstaan, maar vooral ook de leegte die terug opgevuld wordt door onze taterwater.

Gat in de babyverzorgingsmarkt opgevuld

31/03/2014baby, kleuter, Reklaam, , Leave a comment

Babybilletjes. Dat heeft nogal wat verzorging nodig. En als uw kind een gevoelige huid heeft kan dat duren tot ze een eind in de kleuterleeftijd zijn, zeker wanneer ze zelfstandig leren naar toilet gaan op school. Heeft u ook al eens alles volgeplakt met billetjescrème in een verwoede poging om dat goed opengesmeerd te krijgen op een wriemelend kind? Ze hebben daarover nagedacht bij Sanofi. Ik kreeg in een pakje een interessant doosje toegestuurd: de Mitocare spray voor luierwissel. Billetjescrème in sprayvormI Makkelijk dat dat is! Beentjes omhoog, even sprayen en klaar! Gat in de markt gevuld!   Getest en goedgekeurd door de kindjes ten huize endimi! Het is wat vloeibaarder dan de gewoonlijke billetjescrème, maar zo heb je niet veel spray nodig om de nodige oppervlakte te behandelen. Qua werking kan je de spray perfect in het rijtje zetten van andere degelijke billetjescrèmes/zinkzalfjes. En de geur is aangenaam en niet opdringerig. Top! Verkrijgbaar bij de apotheker voor een richtprijs van 10€ voor een flesje van 100ml.