Tag: kinderpraat

Kinderpraat

De zoon van 4 is zijn woordenschat aan het uitbreiden, maar soms sluipen er nog kleine foutjes in. De schattige uitspraken van de laatste dagen:

  • Mama, mag mijn deur op een kwartiertje? (kiertje)
  • Hespen mag je niet opeten! Je weet wel, die uit je hoofd? (hersenen dus)
  • Kijk mama, we hebben een baby zombie! (het skelet in de mummie in de sarcofaag die bij de Playmobil pyramide zat)
  • *kijkt naar bord met daarop komkommer, kerstomaat, rode paprika, kaasblokjes en hesp*: Waar is mijn kaaskroket? (1x kaaskroketten gekregen met Kerst en kan precies niet meer zonder)
  • Ik heb genoeg! Mijn buik zit vol tot daar! *wijst naar borst* 10 seconden later: Maar ik heb wel daar nog een plekje voor chocola!
  • *speelt met een lintje met de kat tot die dol staat” Mama, de kat wil mij helemaal opeten!

Zalige leeftijd zeg ik u 🙂

Kinderpraat

Manon: “Hier mama!” *gooit een uitnodiging van een feestje nonchalant van de achterbank naar de voorkant van de auto*
Ik: “Zeg juffrouw, zo geven ze de koning zijn handschoenen!”

*stilte*

Manon, met een bedeesd stemmetje: “Maar die weet ik niet liggen… ”

En dan moogt ge niet de slappe lach krijgen hé!

Kleuterpraat

“Mama, ik hou niet van jongens. En Hidaya is verliefd op Yana, maar Sander is ook verliefd op Yana.”

“Oh, waarom hou je niet van jongens?”

“Ik heb Sander mijn bloemetje gegeven, en hij heeft het weggegooid, dus ik wil nooit meer iets met jongens te maken hebben, en Mattias heeft met het blauwe balletje op mijn hoofd geslagen.” (dat laatste neem ik met een korrel zout: info over hoe het uitgelokt is blijft schaars)

“Oei, vond hij je bloemetje niet mooi? En heeft Mattias je niet te veel pijn gedaan?”

“Jongens spelen wild. Jongens houden niet van bloemetjes, en meisjes wel, dus vanaf nu geef ik mijn bloemetje altijd aan Briella, zij is soms mijn beste vriendin. Of aan Jenna. Zij is ook soms mijn beste vriendin. Of aan Hidaya. Ik hou niet van jongens.”

De frons die ik erbij krijg is gemeend. Morgen zal ze Mattias of Sander wel terug graag zien. Er zitten maar 3 jongens in de klas van 13 kindjes, dus de meisjes delen de verliefdheid met tussenpozen heb ik gemerkt. Ook een oplossing.

Een sprookje

Er werd een sprookje verteld in de auto, een spannend verhaal, op weg naar huis nadat we Sinterklaascadeautjes gingen in ontvangst nemen bij mijn ouders.

“Mama, ik ben de danseres. Of neen, een zeemeermin! Ik ben een zeemeermin! En jij, jij was de mooiste prinses van de wereld. En papa is de mooiste prins. Ja, papa is de prins. En Aidan is dan de krokodil. Maar die wil ons niet opeten. Die wil alleen maar bijten. Maar wij zijn er allemaal bang van, dan moeten we weglopen een “aaaah” roepen, helemaal daar op de berg. En dan kan de krokodil niet aan ons. Maar dan is de krokodil verdrietig en dan gaan we terug naar ons huis dat een kasteel is.”

Wij knikten goedkeurend en reden verder met een glimlach op ons gezicht. Aidan de krokodil snurkte slapend in zijn kinderstoel, niet beseffend wat voor vreselijke krokodil hij was geweest.

 

Kleine meisjes worden groot

image

Ze kuisen de neus van babybroer als daar teveel snot hangt.

Ze oordelen welk speelgoed er geschikt is voor de baby, en welk niet.

Vroeger gaan slapen dan broer is not done. Eventueel tegelijk. Zelfs al is ze moe. Of ziek.

“Ik wil niet.”

Een wespensteek oplopen is niets, maar o wee een vlieg die zich in huis waagt, de vliegenmepper wordt vakkundig gehanteerd.

Ze doen zelf hun prinsessenverkleedjurk aan én uit, zonder fout.

Ze worden snel groot. Maandag naar de tweede kleuterklas. De juf gaat nogal wat zien denk ik.

Kinderpraat

Manon je bent een prutskous!

Niet waar! Ik ben Manontje, ik ben geen flutkoe!

Manon je bent de wijsneus aan het uithangen!

Niet waar! Ik ben Manontje, ik heb geen neus!

Manon je bent een kwibus!

Niet waar! Ik ben Manontje, opa is een kwibus!

Manon, prinsesjes laten wel hun haar kammen hoor.

Niet waar! Prinsesjes doen wat ze willen en ik wil mijn haar niet kammen!

Manon, waarom eet jij je bordje niet leeg, je buikje gaat honger hebben!

Nee hoor, ik heb al een dikke buik, kijk maar! *ontbloot buik en steekt hem goed vooruit*

Manon, wat heeft dat ene hapje papatjes dat je het niet wilt opeten?

Maar mama, kijk, daar zit vuil zand op! *wijst naar een brokje peper in de puree, of een stukje basilicum in de spaghetti, of…*

Oei Manon, je hebt een rekkertje uit je zak laten vallen, raap het snel op dat je het niet kwijtraakt!

*Insert drama alsof het ongelofelijk moeilijk is om zich te bukken, krokodillentranen en al, waarna het rekkertje blijkbaar een ton weegt. Oscarwaardig. Mama wacht geduldig tot het rekkertje uiteindelijk van de grond is. Manon mokt nog een half uurtje.*

Ik heb een karaktertje in huis 😉

Gestraft

“Mama, ik wilde vertellen, en de juf wilde dat niet, maar ik wel, en toen was de juf boos, en ik was boos op de juf!” “Oh! En wat gebeurde er toen?” “Toen zei de juf: Manon, dan moet jij maar bij de kleintjes gaan zitten, als jij niet wilt luisteren en blijft babbelen! En toen moest ik bij de kleintjes gaan staan…”

Ik heb haar streng maar rechtvaardig uitgelegd dat ze moet leren naar de juf luisteren als die iets vertelt, want dat ze anders nog vaak bij de kleintjes zal moeten gaan staan. Er werd tegengesputterd: dat zij boos was op de juf, en dat zij haar zegje ook wil kunnen doen.

Maar dan ben ik van den ouden stempel. De juf heeft gelijk. De straf zal gevolgd worden. En dan zit ze maar een uurtje zich te vervelen bij de kleintjes. Ons taterwater had dus voor het eerst een echte aanvaring met de juf. Benieuwd wat de komende dagen zullen geven…

Ken jezelf

Ik ben de persoon die inwendig weent wanneer er ergens een kader scheef hangt. Dat moet niet veel scheef zijn, een klein beetje is genoeg. Ik zie wanneer een muur niet recht staat, een heel gebouw doet mijn maag in een knoop draaien. Beeld u maar in hoe ik mij voelde toen we naar de toren van Pisa gingen kijken. Die staat dus serieus scheef hé!

Mijn dochter lijkt in meer en meer opzichten op mij. Dit begint er dus ook vanzelf al in te komen. Vandaag kregen “de meneren” onder hun voeten: de verkeersborden staan niet netjes rechtop in de straat achter de hoek! Die moeten dat wel rechtzetten hé!

Ik glimlachte en gaf haar groot gelijk.

Sneeuw

Mama! Matteo heeft sneeuw gegeten! Dat mag niet hé! En de andere kindjes gooiden sneeuw op mij!

Heb jij dan sneeuw terug gegooid?

Nee! Maar ik heb wel een sneeuwbal bewaard in mijn handschoen, mooi hoor!

image

De sneeuwbal, wat ervan overbleef, ligt nu dus te verdampen op de verwarming.

Kinderpraat

“Papa’s iced-tea” is eigenlijk Aquarius Red Blast.
“Andere iced-tea” is eigenlijk de tropische Capri-Sonne.
“Roze koetjesdrankje” is eigenlijk de Fristi van het Colruyt merk.
“Kleine koekjes” zijn letter nicnac koekjes.
“Mamy-Papy snoepje” zijn kleurige marshmallows die ze van haar grootouders kreeg.

Ik hou van haar kinderpraat 🙂