Tag: baby

Accessorize (your baby)

Bij Oogappel hebben ze een nieuw merk binnengehaald: Elodie Details. Hippe accessoires voor je baby en peuter. Ik denk dat er onder de kerstboom een paar van die dingen zullen liggen voor de kleinste spruit.

Zoals deze tut of tutketting:

Monster block, 8,90€ en Crosseyed Jolly Black, 9,90€

Indien Manon nog kleiner was geweest zou ik zeker voor deze slab gegaan zijn:

Rockabilly, 15,90€

Maar de bandana spuugdoekjes zijn ook cool:

Crosseyed Jolly, 8,90€

En voor mezelf lonk ik naar een nieuw dekentje om in de zetel mee te liggen in de winter:

Apple of my eye, 34,90€

En er zijn ook echt hippe luiertassen, voetenzakken, regenbekleding voor de draagwieg, een buggy,… Nu nog die eindejaarspremie en ik kan wat cadeautjes shoppen!

Eerste woordjes

Het kwam een beetje onverwacht. Meneertje brabbelde wel wat af, maar niets verstaanbaars. En plots is hij vertrokken: dada, mama, papa en pfoe (poes).

Ik kan dus de kattten die aan het raam zitten te bedelen niet meer negeren. Dan staat er een opgewonden baby in zijn park die opgewonden naar buiten wijst en het uitroept: “Pfoe! Pfoe! Mama! Pfoe!”.

Weer een mijlpaal in dat babyleven 🙂
image

Hopla, daar gaan we weer!

Terug aan het werk, en de kleine man vond dat een perfect moment om zichzelf in een snotwaterval om te toveren. Na een berichtje van de crèche op maandag dat hij meer dan 39° koorts had racete ik naar huis, onderweg regelde ik een doktersafspraak en dat mijn man tijdig thuis zou zijn om ons meisje op te vangen terwijl ik bij de dokter zat. Alsof ik nooit pauze had genomen van al dat gepuzzel 😉

Het verdict: snotvalling die een dubbele oorontsteking heeft veroorzaakt. Antibiotica en neusdruppels moeten soelaas brengen. En blijkbaar was dat wel zo: voor het eerst in 2 dagen at hij zijn avondfles volledig op. Het gaat goed!

11 maand vandaag, wat gaat het toch als een sneltrein! Hij trekt zich recht, stapt wat waggelig rond als we beide handjes stevig vasthouden en de eerste kiezen dienen zich aan.

En ziek of niet, alles met de glimlach.
image

En nog tanden

Bijna 10 maand is mijn reuzenbaby. Hij zit flink rechtop om te spelen, sluipt als een volleerde commando aan hoge snelheid over het parket (waar verkochten ze dat dweilpakje nu weer?) en dat maakt tanden aan de lopende band, met meters kwijl tot gevolg.

De stand op dit ogenblik: 4 bovenaan (die  4de kwam er net door) en 3 onderaan. Aan het gekauw op de tut te merken zijn de eerste kiesjes zich ook aan het klaarmaken. Hopelijk krijgt hij nog een beetje respijt daarvoor, de arme kleine man ziet er af en toe serieus van af. Maar altijd met de glimlach. Ongelofelijk hoe vrolijk dat kind blijft.

20130714_185424

Tijd voor een checkup!

Kind en Gezin, 19u50, ik en een vermoeide baby die besloot dat dat papier dat ze op de ververskussens leggen wel lekker lijkt.

Mannetje blijft op de curve van P85 met 9,960 kg en 74 cm. De dokter kon het niet laten en meldde doodleuk dat hij eigenlijk op de gemiddelden van een 1-jarige zit. Sommige ouders keken met vraagtekens boven hun hoofd naar mijn brok baby.

Maar verder kan hij alles wat hij moet kunnen, en blijkbaar is het doen draaien van die parels op zo een draadspel iets dat hij nog niet moet kunnen.

We geven nu dus korsten brood zodat hij leert kauwen met de extra tand en de 3 die één van de komende dagen er zullen doorkomen.

image

Ieks!

Dat was mijn reactie toen de crèche belde. Aidan had 39,9° koorts en wilde niet eten. Mijn moederalarm was tijdens het weekend al afgegaan, die hoest was niet pluis. Ik had zelfs al de aërosolmachine van mijn broer geleend. Die ochtend leek hij wel ok, maar tegen het middageten was het dus een drama. Snelsnel een paar mails voor het werk verstuurd, in ijltempo naar de winkel dat ik op zijn minst iets te eten in huis had want ik had gepland om dat na het werk te doen, tegelijk de dokter bellen die op weg was naar een begrafenis maar gelukkig die namiddag wel zou consultaties houden, pruts ophalen in de crèche waar hij iets koortswerend had gekregen dat gelukkig wel effect had.

Een warm bolletje spendeerde de volgende paar uur op mijn schoot, met veel gehoest en gesnotter erbij. Vast voedsel wilde hij niet, dan maar een flesje gegeven dat dankbaar opgedronken werd. Tegen 17u de goocheltruc van Manon afhalen met de zieke baby erbij, de wachtzaal bij de dokter trotseren en snelsnel bij de apotheek langs. Gelukkig is Manon heel flink geweest: braaf bij de dokter die ook even naar haar hoest luisterde, in de auto aan de deur van de apotheek blijven zitten met de broer zodat die zo weinig mogelijk tempartuursverschillen over zich heen kreeg.

Gelukkig was papa deze voormiddag thuis om voor opvang te spelen, op woensdagnamiddag ben ik zelf thuis. Nu is het afwachten of Aidan deze namiddag of avond nog koorts maakt. Fingers crossed!

Ze worden zo snel groot

En bij Manon viel dat nog mee, ook na controle bij het CLB blijft onze juffrouw netjes op haar P50 curve rondhangen. Haar kleertjes volgden dus ook steeds netjes haar leeftijd.

Toen kwam Aidan. Verkeerd gemeten bij geboorte blijkt hij van het begin voor grootte, hoofdomtrek én gewicht vlotjes op P85 zijn intrek te hebben genomen. Gevolg: meneertje draagt op zijn 7 maand kleertjes voor 9-12 maand en sommige (zogezegde) maatjes 9  maand zijn al uit den boze nu. 74 schuivend richting 80 mensen.

Ik moet zeggen, het is tof een baby te hebben met veel pak aan, goed stevig, en een lachebek niet te doen. Toch doet het altijd een beetje pijn wanneer je weer een maatje kleertjes moet inpakken. Kleertjes die hij veel te kort heeft kunnen dragen. Met zo’n grote baby nog veel korter dan met de meer “gemiddelde” maatjes.

Och ja, ik weet het, het is een subjectieve mama klacht. Mijn pruts is nu gezond, na wat verwaarloosbaar gekwakkel, ik heb niet te klagen. Maar dat mini baby’tje hé, dat verdwijnt bij mijn bolletje precies extra snel…

imageMijne smoef kriminel.

 

Zieke kindjes

Dat is zowat het zieligste dat er bestaat hé?

Ik moet wel zeggen, als uw kind zijn ogen ‘s morgens dicht plakken, dat is serieus verschieten. Precies dat er snot uit die oogjes kwam! Dezelfde avond naar de dokter, want ondertussen werd er gehoest, was er wat temperatuur en het feit dat hij niet plat wilde liggen deden alarmbellen afgaan. Plus hij wilde constant bij mij zijn, ik bereidde het avondeten voor met prutske in de Ergobaby op mijn buik. De dokter maakte nog een plaatsje, ze was toch van wacht en werkte dus maar wat later door zodat de meesten nog langskwamen voor het te laat werd.

Het verdict: een zware neusverkoudheid die bezig was heel dat kleine lijfje in te palmen! Ontstekingen op de ogen, in de oren, in de sinussen en duidelijk aan het zakken naar de longen. Het meeste had ik gelukkig nog in huis, maar de antibiotica moest ik direct halen bij de apotheek van wacht.

Ik woon in een boerengat. Dichtstbijzijnde apotheek van wacht was in Aalst, en die bleek dan nog enkel cash te aanvaarden. Murphy zekers? Terug thuis begon ik eraan: lokale antibiotica in neusdruppels, algemene antibiotica in siroop, suppo voor de ademhaling, druppels in de oren, en hoestsiroop zodat hij zijn eten er niet meer uit hoestte.

De nacht viel nog mee, ik ben maar 5x moeten gaan sussen. Zijn oogjes zijn nu na 24u al een pak beter. Nu de rest nog.

6 maand

6 maand al. 2 tanden. 8.700 Kg, 70cm. Hij deed flink alles wat hij moest doen bij K&G. Beginnen met vlees of ei in de groentepap. 200 gram telkens, voor de fruitpap zelfs meer. Aidan speelt met zijn voeten, babbelt, brabbelt, grijpt zijn kraakjesboekje en speelt ermee. En lachten dat dat kind kan, lachen! Van ‘s morgens tot ‘s avonds wanneer iemand die hij kent eens vriendelijk naar hem kijkt geeft hij de schattigste, vrolijkste lach terug! Zelfs als hij ziek is lacht hij ons nog toe!

Hij is intussen te groot geworden voor het badstoeltje, dat model waar ze op liggen, maar hij zit nog niet stevig genoeg voor de badring. Dat zal wel niet te lang meer duren zeker? Hij zit dolgraag in bad, zeker als de zus er ook bij zit. Zij is dan zo trots, giet water over zijn buikje tot hij kraait van plezier.

Net als Manon is hij gefascineerd door het lampje aan de muur bovenaan de trap. Wanneer we ‘s avonds de trap opgaan om naar bed te gaan kijkt hij er met grote ogen naar. We blijven er altijd even staan, na een 10-tal seconden begint hij dan te lachen en zijn we klaar voor bed. Grappig genoeg is dat de enige lamp die is blijven hangen van vorige bewoners, en ook wij hebben ze nog steeds niet vervangen, hoewel het een oud en kitscherig ding is.

Het is veel werk, meer dan één kind in huis. Maar gezellig ook, zeker als het platte van dat babietje af is. Het begint een gezellige boel te worden.

Marmotjes

Ik schrijf deze post niet om andere mama’s jaloers te maken. Ik schrijf hem vooral om toekomstige mama’s te helpen relativeren en niet op voorhand te panikeren.

Niet alle baby’s zijn nachtrampen. Aidan slaapt door. Nog geen 6 maand en die slaapt door. En dan bedoel ik echt volle nachten: 12u aan één stuk slaapt dat kind! Hij drinkt ‘s morgens een fles, om 11u patatjes, om 15u fruitpap, tegen 19u een fles met wat rijstpoeder bij en die is niet meer wakker te krijgen tot ‘s morgens!

Nu die eerste 6 weken waren moeilijk hé, en hij heeft langer dan volgens K&G zou mogen 6 flesjes per dag gedronken, maar hij had dat gewoon nodig, 6 kleinere dan ipv 5 grotere, ge kunt zo’n kind niet verplichten te eten. Na een tijdje begon hij aan nachten van 8u, wat ik al zalig vond. Nu doet hij het dus met 4 maaltijden en dat slaapt door.

Ik kus mijn pollekes met mijn 2 marmotjes. Ok, er zijn ook moeilijke nachten, met veel geween wegens ziekjes of slechte dromen of  zo, maar dat vind ik niet erg. Ik heb nu zeer regelmatig een ononderbroken nacht. Slapende kindjes, dat bestaat ook.