Het kwam een beetje onverwacht. Meneertje brabbelde wel wat af, maar niets verstaanbaars. En plots is hij vertrokken: dada, mama, papa en pfoe (poes).

Ik kan dus de kattten die aan het raam zitten te bedelen niet meer negeren. Dan staat er een opgewonden baby in zijn park die opgewonden naar buiten wijst en het uitroept: “Pfoe! Pfoe! Mama! Pfoe!”.

Weer een mijlpaal in dat babyleven 🙂