Category: frustraties

Een bedenking tussendoor…

Ik kijk rond naar de wereld rondom. En ik luister. En ik lees. En ik wilde er ook eens iets over zeggen.

Als ik kijk op twitter en op facebook zie ik in mijn timeline dat ik vrienden en kennissen heb van beide uitersten van het politieke spectrum en alles daartussen.

En ik zie ze allemaal even graag, ook al ben ik het vaak niet eens met hun standpunt. Of zij niet met het mijne. Iedereen heeft recht op zijn mening, en om die op een rustige manier te uiten. En de meeste van mijn kennissen respecteren elkaar daarin.

Wat ik nu jammer vind is dat heel vaak de discussies ontaarden in “als jij niet denkt zoals ik, dan …”. Ik zie vriendschappen eindigen, of andere ontstaan. En dat kán zeker iets goeds zijn. Maar misschien ook niet.

Vaak zie ik een vriendschap opgeblazen worden omdat een dergelijk verschil in mening op een medium besproken wordt dat wegens de snelheid en de korte aard van de boodschappen het échte standpunt van de persoon niet kan weergegeven worden.

Omdat we online nu eenmaal niet met een pint/glas wijn/glas sap in een gezellig warm café zitten waar we kunnen uitweiden over het hoe en waarom van onze mening. Waar onze eigen ingebakken vooroordelen (cognitive biases) vandaan komen.

Mag ik jullie vragen om online commentaren even na te lezen voor je ze post? Is dit wel écht wat je wilt zeggen, denk je dat de boodschap die jij wil brengen in die 140 lettertjes (of wat meer op facebook) zal overkomen op de manier waarop jij gewild had? Ben je zeker dat je de gevolgen wil dragen? Echt?

Ik hoop dat iedereen wat rustiger en serener terug met elkaar zal kunnen omgaan als we allemaal terug wat meer het respect dat we beweren te hebben voor elkaar ook actief gaan tonen.

Allemaal.

Respect.

Niet zo happy met Dreamland :(

In het foldertje van Dreamland, gelidg tot 27 september, staat er een Disney actie. Wanneer je voor 25€ of meer aan Disney spullen koopt krijg je gratis een ontbijtkom. Eén van de mogelijke ontbijtkommen is een kom van Frozen. Daarbij staat er in de folder ook een prachtige dekbedovertrek met Elsa erop. Manon is dol op Frozen, dus dat leek een super idee als verjaardagscadeau! Gezwind trok ik dus naar de dichtstbijzijnde Dreamland bij het werk: Drogenbos. Een hoop ontbijtkommen, maar geen dekbedovertrekken. Die middag belde ik dus naar de 2 andere vestigingen die op redelijke afstand zijn: Groot-Bijgaarden waar ik ook tijdens mijn middagpauze wel geraak, en Liedekerke, dichtbij mijn woonplaats.

Geen dekbedovertrek van Frozen in stock.

Dus keek ik even op de webshop. Hallelujah! Daar is ie! En 4€ duurder dan in de folder! Dat kon ik niet zo laten, binnen de eigen keten zo’n prijsverschil, dus belde ik de fameuze rode telefoon. De telefoniste was zeer vriendelijk en behulpzaam, niets op aan te merken, en ze beloofde mij dat ik zou gecontacteerd worden met opvolg-informatie. En inderdaad, een tweetal uur later kreeg ik een andere zeer vriendelijke telefoniste aan de lijn op het doorgegeven nummer. Zij wist mij te melden dat de prijs op de website zou aangepast worden naar de prijs van de folder, en dat ik dus gerust mijn dekbedovertrek kon bestellen voor levering in de Colruyt of Okay vestiging naar keuze.

Allemaal goed en wel, maar wat met de Dreamland Dolle Disney Dagen? De ontbjitkom? Daar kan je mij een dergelijke bestelling niet van genieten, dat is enkel in de Dreamland winkel. Controle van de stock toonde aan dat ik nog naar Grâce Hollogne kon om er één te kopen binnen de actie. Voor alle andere vestigingen is de nieuwe levering voorzien vanaf 2 oktober. Na afsluiting van de Dolle Disney Dagen dus.

Bye bye gratis ontbijtkom. Toen ik aan de telefoon langs mijn neus weg vroeg wat ze wél nog hadden van Frozen in mijn buurt bleek het een miezerig kussen te zijn. Daar komt ge ook niet aan 25€ mee hé slimmekes.

Uit ontevredenheid heb ik dus dat dekbed nog steeds niet besteld. Ik heb nog 2 maand voor ze jarig is. We zien wel, misschien is ze tegen dan op iets anders gekomen.

Grom.

Bio.

Ik rolde met mijn ogen toen ik deze week het radionieuws hoorde. De titel van het hoofdpunt was: “Biogroente toch niet gezonder”. Ook zij struikelde hierover, en met reden.

Want de titel hoorde eerder iets als volgt te zijn: “Kanker niet beter vermeden door biovoeding”. Dat het dus niet uitmaakt of ge uw tomaat in eigen hof kweekt en er met de hand de rupsen af pulkt of in de supermarkt koopt om kanker te voorkomen. KLEINE nuance.

Neem nu een lekker mandarijntje. Ik kan daar eigenlijk kilo’s van opeten. Op één voorwaarde: ik moet het land van herkomst checken. Die worden namelijk vaak behandeld met een anti-schimmelmiddel. Vooral de Spaanse. In Italië is het desbetreffende product niet meer toegelaten. Wanneer ik Spaanse mandarijntjes eet krijg ik een vreemde bruine uitslag. “Dankzij” dat anti-schimmelmiddel. (grappige anecdote: dit ben ik te weten gekomen dankzij de vriendelijke dokter van K&G)

Kanker ga ik er niet van krijgen. En ik ga het er ook niet beter mee voorkomen. Maar mijn vel is mij wel wreed dankbaar.

Het is maar een voorbeeld. Maar bio is dus wel degelijk gezonder op andere gebieden. Dat we er kanker mee kunnen genezen had ik ook nooit gedacht. Onze nationale pers blijkbaar wel.

 

 

Whoppa! Zei Telenet. Waar zijn mijn favoriete kanalen naartoe?

Jaren geleden sloot ik een overeenkomst met mijn man: hij wou Amerikaanse basketbal op tv, ik wilde syfy, Telenet gooide er in 1 pack nog een hoop kinderkanalen bij. Iedereen blij. Ik ging van mijn extra kanalen houden, MAAR:

  • ESPN ging vorig jaar failliet, dus de basketbal verdween
  • TCM stopte met uitzenden, daar gaan mijn musicals
  • Eurosport 1 en 2 verdwijnen, dus de andere sporten zijn ook verdwenen
  • MCM Channel verdween, nog meer classics weg
  • Syfy stopte met Star Trek uit te zenden, maar ik leerde super nieuwe series kennen zoals Warehouse 13
  • Manon kijkt in het Engels naar Cbeebies en in het Nederlands naar Disney Junior en JimJam
  • 13th Street was ook een fijne ontdekking in het pakket, ik ben een sucker voor JAG en andere moordmysteries
  • BBC3 en 4: een heerlijkheid! TopGear als eerste mee zien, enorm goede en stevige BBC docu’s op BBC4,…

Mijn TV-avonden waren echt heerlijk. Maar toen kwam Whoppa! en er veranderde niets. Vrienden namen Rex & Rio en waren daar behoorlijk enthousiast over, dus keek ik eens rond op de Telenet website om te zien wat er aan de hand was. Ik wilde vergelijken. En daar, verborgen tussen alles, vond ik een kort tekstje waarop stond: indien u een pack had blijft u die behouden tot april 2014, daarna zal het aanbod aangepast worden.

WAT???

In paniek heb ik alles nagekeken: 3/4 van de kinderkanalen waar we naar kijken zitten nergens meer in het aanbod. BBC3 is nét teruggekomen maar BBC4 is onvindbaar. 13th Street ook.

Wat is er aan de hand, Telenet? Help mij! Zeg alsjeblieft dat wij niet zonder boe of ba onze favoriete kanalen gaan kwijtspelen! Ik wil gerust een Rex/Rio nemen, maar ik wil mijn series zien en mijn dochter haar favoriete kinderprogrammas (en taalvaardige ontwikkeling) niet ontzeggen! Of word ik gedwongen om mijn licht op te steken bij de concurrentie?

EDIT: sinds vorige week zitten BBC3, 4 en MGM terug in het RIO pakket, vond ik intussen op de Telenet site. Ik zag ook plots 13th Street er terug bij staan. Grootste gemis nu blijven de kinderkanalen en de sport (geen basket of hockey meer te vinden, wij zijn geen voetbalfans…).

First world problems

Het is een populaire hashtag op twitter, #firstworldproblems, als je over iets klaagt dat eigenlijk een luxeprobleem is. En nu heb ik een echt luxeprobleem.

Ik blogde een tijdje geleden over de Philips Hue, naar aanleiding van de Brussels Girl Geek Dinner bij Zelfbouwmarkt. Daar hing ook een wedstrijd aan vast, en ik won één van de 3 Hue pakketten die weggegeven werden! Zeer fijn, mijn geeky zelf was in de wolken, en is dat nog steeds. Ware het niet dat wij enkel nog een luchter met E27 fitting hebben voor de lampen boven onze eettafel. En die lampen zitten in blauw melkglas, wat dus het effect van de Hue teniet zou doen.

Niet erg, dachten we, we veranderen de plafonnière aan onze zithoek. Daar is toch iets mis mee: de lampjes gaan abnormaal snel kapot, plus die was te klein voor de ruimte. Ander en beter! Stap 1: aangezien ik de Hue toch bij Zelfbouwmarkt moest afhalen daar eens rustig naar de verlichting gaan kijken. We kochten iets leuks voor de kinderkamer van Aidan om de rijstpapieren bol te vervangen, uit de KICO lijn van Massive, maar vonden geen mooie plafonnière met E27 fitting voor de woonkamer en de Hue. Alles is speciaal nu: speciale LED voetjes, halogeen voetjes, klikvoetjes, noem maar op! Prachtige armaturen, maar niets geschikt of mooi genoeg voor de Hue, de verkoper deed zijn best maar kon ons jammer genoeg niet helpen.

Massive KICO

Dan naar Light Gallery (het voormalige Massive). Heel de toonzaal afgezocht, raad gevraagd aan de verkoper. De E27 fitting is een stille dood aan het sterven, meestal nog gebruikt in hanglampen of plafonnières die de lamp volledig afdekken met een variatie aan melkglas. Maar ons plafond is te laag voor een hangsysteem en ik zie zo’n glazen plaat niet graag.

Google to the rescue, langs alle kanten gezocht, 1 gevonden die we wel OK vonden. Hele diepe zucht.

Tot een collega opperde om eens op Amazon te gaan kijken. Score! Beetje duurder dan voorzien, maar mooi, “sleek” en het belangrijkste: met E27 fitting!

Mantra Pop

Oef, tot zover mijn first world problem. Nog een weekje ongeduldig wachten op de levering en dan vliegen we erin met de Hue!

Kaartjes

Is dat in uw portefeuille ook zo’n probleem, die massa “klantenkaartjes”? Vroeger nog allemaal in papier met stempelkes, maar we moeten met de tijd mee, dus  zijn het nu meestal bankkaart-vormige plastic gevalletjes, al dan niet met een barcode. Maar als je zo de meeste gezinsaankopen doen, wordt dat een beetje veel, na een tijdje:

 

Die krijg ik dus allemaal niet meer in mijn portefeuille hé! Nog een geluk dat Delhaize en Albert Heijn de sleutelhanger versie van hun barcodekaartje meegeven met de kaart, die hangen beide mijn sleutelbos wat dikker te maken naast de Bob sleutelhanger.

 

Mijn oplossing is dus dat ik ze allemaal uit mijn portefeuille heb gesmeten en een portemonneetje van de zakjes binnenin heb ontdaan zodat ik nu een “pastasje” heb. Nog iets extra om in de handtas mee te dragen. Naast het medicijnentasje en het lossespullentasje. En de moleskine. De badge  voor het werk. In de portefeuille steekt het nog vol “officiële” kaarten: mijn eigen identiteitskaart, SIS-kaart (gelukkig bijna vanaf), kaart voor hospitalisatieverzekering, de kids-ID voor Manon, haar hospitalisatiekaart, SIS-kaart, en nog eens dat alles voor haar broer.  De kartonnen klantenkaarten, want die bestaan nog steeds, zoals de kousenkaart van de Veritas, zitten ook nog in de  portefeuille.

Hoe doen mannen dat?

Dokteren en speelgoedboekjes

Ik ga er eens een moeilijke tussengooien. Mijn mening, daarom niet de uwe, maar ik wilde ze eens laten horen op meer dan 140 karakters.

Het is een hoop heisa online op dit moment: de zogenaamd seksistische speelgoedblaadjes. Plots is feminisme weer hip, terwijl het de laatste 10 jaar precies een stuk kalmer was. Misschien hebben de acties van Femen er iets mee te maken? Ik weet het niet. Het is natuurlijk wel zo dat je steeds de knalroze en knalblauwe blaadjes hebt die het “typische” genderspecifieke speelgoed streng aflijnen. Maar.

Het is makkelijk de vinger te wijzen naar die boekjes, als je zelf niets doet in de opvoeding van je kinderen om hen te laten voelen dat het OK is om genderneutraal te spelen.

Mijn dochter speelt met de garage en takelwagen van haar broer, terwijl ze verkleed is als prinsesje. Ze kijkt de ogen uit naar de speelgoeddokter en is onder de indruk van onze vrouwelijke huisdokter, dus thuis worden wij regelmatig onderzocht en al dan niet ziek bevonden. Aidan speelt met een knalroze piano en met popjes, en het algemene babyspeelgoed hier is gewoon in felle vrolijke kleuren. De Duplo in huis is een mengeling van “meisjes” stenen (Dora en Hello Kitty) en de gewone kleurige klassieke blokken. Ze maakt geen onderscheid. Haar favoriete knuffels zijn een rood “Emilie” popje en een cavia van de Ikea. In de Lego store maakte ze 2 meisjes met lang haar en 2 stoere mannetjes met helmen en skateboard die ze allemaal wilde meenemen.

Wat ik hiermee wil zeggen: je kan roepen en tieren dat de speelgoedcatalogi te seksistisch zijn, maar kijk samen met je kind de hele catalogus door en laat hén beslissen wat ze willen of niet. Je zal ervan opkijken hoe weinig invloed het eigenlijk écht heeft. Die kleine mannen zijn van nature uit evenwichtiger dan je denkt 😉

Earth overshoot day

[rant]Een paar dagen geleden was het Earth Overshoot Day. Vanaf nu verbruiken we meer dan wat de aarde kan opbrengen op een jaar tijd. Elke keer ik dit hoor kijk ik eens naar mijn consumptiegedrag. Ik doe mijn best, maar dat is waarschijnlijk niet goed genoeg. Ik kijk dan even naar wat ik in mijn vuilnisbak gooi bijvoorbeeld. Vol onnodige verpakking van voedingswaren uit de supermarkt.

Bij mijn lokale slager wordt het vlees verpakt in vetvrij papier, in de supermarkt zit alles in piepschuim pakjes en potjes, met opslorpende doekjes eronder. Wij kopen vooral “losse” groente, want anders zou ik nog een hoop bakjes hebben. Ik kan bij de slager ook verse eitjes kopen, hij verwacht dan dat je zelf een eierdoosje meebrengt, wat je behoorlijk lang kunt hergebruiken. Ook kazen heeft hij ter beschikking, die in de supermarkt ook vaak in schaaltjes te verkrijgen zijn.

We zien reclame op tv voor swiffer, ofwel de wegwerpstofvod. Hup bij het vuilnis. Een degelijk zeemlapje met een beetje water doet het nochtans ook wel goed. Maar wegwerpdingen zijn een betere businesscase zeker? En ik heb mij er al aan laten vangen, hoewel ik toch mijn best doe dat vodje te gebruiken tot het écht niets meer opneemt.

Onze maatschappij is meer en meer gericht op wegwerpen. Ik stond versteld toen ik in Cambridge een park buiten het historisch centrum bezocht, vol blikjes en plastic flessen en rondwaaiend papier. Nochtans genoeg vuilnisbakken, zelfs aparte voor PMD. Niet gebruikt. Ik werd er misselijk van toen ik hoorde hoeveel tenten, HELE TENTEN er achtergelaten werden op de camping van Pukkelpop. Hoe zot is dat? Heeft iedereen geld teveel? Er zijn nochtans heel wat instanties en mensen die zo’n tent wel kunnen gebruiken, is het echt teveel gevraagd om deze even op te vouwen en bijvoorbeeld ergens binnen te geven voor een goed doel?

Dus, wat ik eigenlijk wil zeggen. Ik leer mijn kind alles in de vuilnisbak te gooien en niet te spelen met bijvoorbeeld papieren zakdoekjes. In de hoop dat ze dan geen tent laat liggen op een festival over een jaar of 12. En dat Earth Overshoot Day op een dag in de komende jaren niet steeds vroeger, maar later op het jaar valt. En u?[/rant]

Trouwens, kende u naast de kringwinkel ook dit initiatief? En dit? En dit? Die zorgen dat spullen terechtkomen bij mensen die er écht genieten van zullen hebben. Om minder weg te gooien.

30 weken en 30 graden

30 weken ver en plots wordt het 30 graden. Fijn. Ik heb dus echt niet geklaagd over het kwakkelweer hé, ik wist dat ik zou afzien als het ‘echt’ zomer zou worden. Zucht.

Ik ga nu dus wel eens klagen, nah.

Ooit al eens steunkousen aangedaan? Zo die dingen die ervoor zorgen dat het overtollige vocht dat je ophoudt niet in je voeten en benen gaat zitten? Nee? Ik raad het niet aan (of eerlijk gezegd toch wel hoor). Toch zeker niet in stevig zwangere toestand. Beeld je in dat je je nylons een maat te klein gekocht hebt en je ze toch persé wil aandoen. Rekken doen die dingen niet na een bepaald punt, en dat punt is eigenlijk al dat tikkeltje te smal. Toch moet je erin. Die dikke buik die in de weg zit negeren we even. En de deo moet je op voorhand gebruikt hebben en moet klaarstaan voor wanneer je je erin gewurmd hebt. Maar ze waren duur, en iedereen verzekert je dat ze zullen helpen, dus je bijt door, één kous, daarna de andere, puffen tussendoor en even uitpuffen wanneer ze aan zijn.

Uiteindelijk heb je ze aan, en je kunt het fysieke resultaat niet negeren: je benen voelen effectief lichter aan, de voeten kunnen gewoon niet verder zwellen dan de kous groot is. Maar het is een kous, een stevige kous, lekker dik en spannend. En het is 30 graden buiten. Met kousen, dus geen broek die je toch even kunt laten wapperen hé, kousen die de warmte van je lijf vasthouden en de warmte van buitenaf goed absorberen ook. Het enige waarmee ik mij kan troosten is dat het niet meer van die lelijke witte zijn: ze doen een verdienstelijke poging om er een gewone lichtbruine nylon uit te zien. Er is zelfs een kanten zelfophoudende boord aan, je kunt je zelfs inbeelden een beetje sexy te zijn. En je kunt terug een trap op zonder miserabel te staan hijgen wanneer je boven komt.

Ik zeg wel inbeelden, want comfortabel is die boord niet, zeker als je wegens de extra buik, kilo’s en graden goed kunt zweten. Laat ons stellen dat je tegen het einde van de werkdag zoooo blij bent dat je ze kunt uit doen. Maar daar stuit je op het volgende probleem: die dingen uitdoen. Want nu zijn je benen toch wel ietsje opgezwollen, dus dikker dan toen je de kousen ‘s ochtends aan deed. Er is dus nog minder plaats om ze uit te doen, zeker met die buik die daar toch wel nog steeds in de weg zit zeker? Erghm… elp?

Geniet van je zwangerschap zeggen ze. Ik probeer, maar het is niet evident, 30 weken ver zijn aan 30 graden. Courage aan de dames die even ver of verder zijn. I feel your pain.