Ik kan er mensen de stuipen mee op het lijf jagen, met mijn multitasken. Ik steek het op de tientallen jaren piano spelen: mijn vingers kunnen een eigen leven leiden en doen wat ik wil dat ze doen terwijl ik aan de telefoon ben of tegen iemand spreek. Een mail tijpen bijvoorbeeld, zonder naar mijn scherm te kijken, en tegelijk naar een collegaatje luisteren en daarop ook correct reageren. Natuurlijk met de nodige tijpfouten, wat dacht je, maar ondertussen staat 80% van die mail toch netjes op je scherm te blinken en heb je een collega die je aankijkt met een blik van: “You creep me out!!!”
Ik kan ook perfect naar een film of serie kijken en tegelijk twitter en facebook checken. Wat in sommige gevallen voor extra’s zorgt, zoals de commentaren tijdens #komeneten en #tvvv.
Maar daar moet wel bij gezegd dat dit zowat het enige is dat ik écht 100% kan multitasken. Ik bedoel maar: eten koken en tegelijk de peuter van verbrande vingers behoeden en naar het potje helpen gaan, terwijl de kat ontwijken die een aanslag pleegt zodat ik iets zou laten vallen, ik noem dat niet multitasken. Ja dat eten staat op maar je laat het zijn gang gaan terwijl je snel iets anders doet. En een peuter in bad zwieren en snel een wasmachien aanzetten, da’s ook eerder vlot afwisselen in je taken, niet echt een hoop dingen tegelijk doen.
Ik weet dat mijn man constant aan het multitasken is. Daarmee bedoel ik dat hij, gelijk wat hij aan het doen is, tegelijk ook zit te malen in zijn hoofd. Zijn gedachten staan niet stil, ook niet bij het slapengaan. Ideeën buitelen door dat kopje en soms zijn er zoveel gedachten dat hij de woordenstroom niet kan tegenhouden. Dat staat soms in schril contrast met mij: ik kan mijn hoofd letterlijk leegmaken. Serieus, ze hebben dat eens getest op de expo 2000 in Hannover. In het Zweedse pavilioen gingen ze de alfa (denk ik) stralen meten die je hersenen uitzenden. Ik moest aan het eind van een lange tafel zitten. In het midden van de tafel lag een balletje. Aan de andere kant een tweede persoon en allebei kregen we elektroden op het voorhoofd gekleefd. De challenge: je hoofd leegmaken, nergens aan denken. De persoon die daar het beste in slaagde zag het balletje naar zich toe rollen. Op een scherm kon je een grafiek volgen met jouw alfa golven. De mijne zag er zo uit:
Dus constant multitasken, dat is mijn ding niet. Mijn kop leegmaken blijkbaar wel. Maar gelukkig maakt dat niet uit om een superwijf te zijn, tasken op zich is al meer dan genoeg!
Pingback: Wijvenweek: het multitaskende superwijf | Wijvenblogs