Ik heb weer een hoop veranderingen opgemerkt waardoor het nu zeer duidelijk wordt dat kleine meid een grote meid aan het worden is.
Stap 1: dahag pampers!
Net op tijd voor de aankomst van broertje is Manon 24/7 pampervrij. Voor de zekerheid zet ik haar nog slaperig op het potje wanneer ik naar bed ga, maar ik heb (hout vasthouden) het bed nog niet moeten extra verversen!
Stap 2: ik begin te vertellen over mijn dag
Zoals gisteren toen ik haar ophaalde aan de crèche. “Mama, Fien heeft mij pijn gedaan vandaag, zo!” (Beweging alsof haar ogen er uit gekrabt worden). “Amai! Is Fien dan gestraft?” “Ja, maar ik heb ook in de hoek gestaan vandaag.” “Oh! Had jij dan Fien terug pijn gedaan?!” “Maar neeeeeee mama! Ik wilde niet opruimen!” (Geschrokken blik van “ik heb net mijn mond voorbij gepraat”) Ik kijk eens streng: “Heb je daarna braaf opgeruimd?” “Nee hoor, was al gedaan”. Ok dan…
Stap 3: ik wil echt graag naar mijn nieuwe kamer
Sinds de muren in de vroegere logeerkamer mooi roze zijn behangen gaat ze er met glinsterende oogjes staan. “Daar komt een grote bed hé mama, zoals bij oma en opa, hé mama! En daar komt de beer, hé mama, en grote bed, hé mama!”
Stap 4: ik begrijp dat ik naar school ga en daar krijg ik spullen voor die netjes op de kast wachten op de eerste schooldag
Een drinkbus, maar daar moesten de Disney prinsessen op staan. En een boterhammendoos, die van “Allo Kitty” moest het zijn. Voor de fruitjes een doosje met Dora. En het koekendoosje met de beer van de mamy werd wel aanvaard, maar kon het niet roze zijn? Binnenkort komt er een boekentas! Grote verrassing, want meter Sasa komt die brengen als “naar school cadeautje”
Stap 5: ik krijg een broertje
En trots dat ze is! In de crèche sleurt ze andere kinderen erbij om mijn buik te tonen, broertje (mijn buik) wordt gewassen, krijgt kusjes enz. Babyspeelgoed wordt uit oude dozen gehaald, gekeurd en op een aparte stapel gelegd: “voor broertje!” en de pop, die leert ook op de pot gaan.
Ik heb nu een echte kleuter in huis 🙂
