Toen het nog mooi weer was in september was het ook tijd voor Manon haar tweede editie van Dromen van Ankoria. Deze kinderlarp (live action roleplay) voor kinderen van 6 tot 12 jaar wordt 2x per jaar georganiseerd, een keer in de lente en een keer aan het einde van de zomer.
De kinderen spelen zichzelf, maar zijn door een fee in slaap gebracht en dromen dat ze in het legendarische maar gevaarlijke land van Ankoria zijn terechtgekomen. Samen beleven ze er wonderlijke avonturen!
Na haar enorme enthousiasme bij haar eerste event beloofde ik Manon een kostuum. Maar jammer genoeg had ik niet voldoende tijd om daar zelf voor te zorgen, en leuke middeleeuws aandoende kostuums vinden op kindermaat is ook niet zo makkelijk. Dus ik schakelde een hulplijn in.
An Van San van ’t Annekesnest in Mechelen kent het larp-milieu maar al te goed. Daar leerde ik haar ook jaren geleden al kennen. Zij ondernam onlangs de stap om haar eigen naai-atelier op te richten. Zij biedt opties aan voor mensen die geen tijd hebben om zelf iets te maken, maar ook voor beginnende creatievelingen tot gevorderden die zelf iets willen mane. Tips, raad, onder begeleiding een project maken, of een project laten maken, het kan er allemaal. En ze maakt niet alleen larp spullen maar ook leuke babyspullen in hippe stofjes.
An maakte dus dit kostuum uit 2 delen volgens Manon haar eigen beschrijving: groen, met een apart warm jasje (extra instructie van mama: in een stof die makkelijk wast!), iets dat een elfje zou dragen maar stoer genoeg. En wat keltisch. En een beetje op de groei, dus de ingenomen naden kunnen volgend jaar los zodat het kostuum nog een eindje mee kan.
Manon was apentrots en amuseerde zich opnieuw ongelofelijk op Ankoria. Ze vond een magisch zwaard in een enge grot, “Waar veel kindjes wenend uitgekomen zijn mama, maar ik niet!”. Ze verzamelde een paar gigantische dennenappels en ze zwoer trouw aan de leider van de Bloedrijders (een stam te vergelijken met de Dothraki uit A Game of Thrones).
Moest er geen Sinterklaas en Kerst tussen zitten ze zou mij nu al de oren van het hoofd zagen om opnieuw naar Ankoria te gaan…
