Ik bracht een klein bang meisje naar de buitenschoolse opvang, die eerste dag. Diezelfde avond plukte papa een wildebras van een springkasteel. Ze had eens een ongelukje en kwam met andere kleren thuis, maar at flink haar boterhammen en ontdekte er kindjes die ze kende van school.
Ze zingt plots foutloos “Zakdoekje leggen” en “Vogeltje gij zijt gevangen” en ik hoor flarden van andere gezongen spelletjes voorbij waaien. Ze speelt van “123 piano!” en “Schipper mag ik overvaren”. Liedjes die ik in geen jaren gehoord heb vullen nu het huis wanneer ze thuis is. Op de opvang zingen de studenten ze luidkeels voor de kindjes voor.
Ze luistert niet zo goed, vindt plots dat ze alles kan en mag en kan behoorlijk grof uit de hoek komen, wat leidt tot hoekje staan, timeout in de kamer, tot een heuse tantrum toe omdat de tanden niet eerst door mama mochten worden gepoetst.
Volgende week gaat ze 3 weken met de grootouders naar zee. Benieuwd hoe het haar daar zal bevallen. Mama maakt in elk geval met een klein hartje het koffertje klaar… ik ga ze missen, mijn wilde dochter.