Ik ben de persoon die inwendig weent wanneer er ergens een kader scheef hangt. Dat moet niet veel scheef zijn, een klein beetje is genoeg. Ik zie wanneer een muur niet recht staat, een heel gebouw doet mijn maag in een knoop draaien. Beeld u maar in hoe ik mij voelde toen we naar de toren van Pisa gingen kijken. Die staat dus serieus scheef hé!
Mijn dochter lijkt in meer en meer opzichten op mij. Dit begint er dus ook vanzelf al in te komen. Vandaag kregen “de meneren” onder hun voeten: de verkeersborden staan niet netjes rechtop in de straat achter de hoek! Die moeten dat wel rechtzetten hé!
Ik glimlachte en gaf haar groot gelijk.