Toen we vorig jaar voor Manon een school zochten hebben we een tijdlang rondgekeken. Scholen kwamen in aanmerking en vielen af voor verschillende redenen, maar toen we haar uiteindelijk in het GO! schooltje in het volgende dorp gingen inschrijven gaf ook de energieke directeur ons veel vertrouwen. Deze morgen moest ik terug denken aan die dag van de inschrijving.
Eén van de papieren die we moesten invullen was de aanduiding of we de kleine meid naar Godsdienst, niet-confessionele zedenleer, Protestantse godsdienst, Joodse godsdienst of Islam zouden laten volgen. De directeur vulde snel aan dat hij op dat ogenblik wel geen aanvragen had voor Joodse godsdienst en hij nog steeds geen leraar of lerares Islam gevonden had die voldoende open stond en aansloot bij de visie van de school.
Ik was blij voor de directeur en voor de 2 kindjes die ik deze morgen in de refter zag. De bebaarde man aan het bord goedlachs met een prentenboek met sierlijke tekens erbij. De kinderen zaten opgewonden op hun stoeltjes te wippen terwijl er op het bord geschreven werd. Ze hebben hun leraar Islam gevonden, passend bij de school en de kindjes.