Deze post komt een beetje later, maar het was nogal druk gisteren, plus overdag was er niet zo veel te melden. Manon was bij haar grootouders zodat wij wat vooruitgang konden maken in de verbouwing en de verbouw-opkuis. Er werd een verlichtingsplan uitgetekend en de nodige elektrische leidingen werden gelegd en klaargemaakt voor de plakker die vandaag begint.
Toch werd ik in de loop van de voormiddag verrast door mijn man: onder het mom van “we hebben niet genoeg elektrische kabel van 1,5 gekocht, ik moet snel even naar de Brico voor die sluit”, vertrok hij naar de bakker en de bloemenwinkel, zodat ik voor het eerst spontaan van hem een prachtige bos snijbloemen kreeg. Even ter verklaring: mijn man is een plantenpersoon, snijbloemen vindt hij vaak zonde want een plant kan opnieuw bloeien. Zijn standaard bloemetjescadeau is dan ook bijvoorbeeld een prachtstuk van een orchidee, of kerstrozen in de winter. Dus: een mooie bos bloemen met fresia’s, gerbera’s, groene chrysantjes en gips staat nu op de tafel te pronken.
Toen we ’s avonds Manon opgehaald hadden en thuis kwamen kwam ze nog apetrots aanlopen met haar moederdagcadeautje: een beschilderd potje met daarin een bloem van crêpe-papier. Zeg nu nog eens dat ze niet goed knutselen op de crèche (opmerking van K&G, die ik graag de stapel kunstwerken eens onder hun neus wil duwen):
Er is zelfs voor een kind van nog geen 2,5 jaar een zeer verdienstelijke poging tot een hartje op het potje geschilderd! Ik was er super blij mee, en zij was ook deze morgen nog enthousiast: “Kijk mama! Mooi hé!”.
Aan alle mama’s out there: ik hoop dat jullie ook hebben genoten van jullie Moederdag en van jullie kindje(s)!