Het begon vannacht eigenlijk al. Wel, gisterenavond om precies te zijn. Een avondlijke uitstap (waarover later meer in een aparte post) naar Gent. Wegens iemands autopanne verliep de avond niet helemaal zoals gepland, en bleek ook mijn ventje de nodige problemen te ondervinden met de baby die slapen een zwaar overdreven concept vond. Baby hield die gedachte de hele nacht vol en werd om het uur wakker (tot 4u42), luid misbaar makend.
Om snel thuis te raken vergat ik te tanken onderweg, dus ‘s ochtends had ik geen andere keus: snel naar het dichtstbijzijnde tankstation (waar ik een whopping 63 liter tankte, dus ik reed nog op gas of zo denk ik), dan baby naar de creche en dan veel te laat door de 320km file naar het werk.
Halfweg het stuk E40 Affligem – R0 deed de boordcomputer ‘biep’. De melding: storing in het emissiesysteem. Kort daarna merkte ik dat versnellen er niet meer in zat. Traag tufte ik met schaamrood op de wangen op het rechtervak, de file voor mij was verdwenen, de andere chauffeurs kwamen mij boos voorbijgesneld. Ik haald het gelukkig veilig en vlotjes tot het tankstation van Groot-Bijgaarden, waar ik na een telefoontje geduldig wachtte op de VAB-man.
De man kwam, zag, zuchtte, knoeide en uiteindelijk gingen de alarmlampjes uit. Ik kreeg een uitdraai van de diagnose en de raad om de komende dagen eens bij de garage langs te gaan, er was een sensor aan het flippen en die ging moeten vervangen worden in de komende weken.
De komende weken gingen onmiddellijk in, want 5 minuten later op de R0 zei de boordcomputer ‘biep’. Storing in het emissiesysteem…