Vorig weekend ging ik met de kindjes op zoek naar Spiekpietjes in Fort Napoleon in Oostende. Het weer was prachtig voor een dagje aan zee, papa zat in het buitenland voor een congres, dus trok ik met de kindjes gezwind richting de kust.
Een uitdaging zo’n rit. Maar goed, iets voor tienen kwamen we aan in Fort Napoleon. We waren uitgenodigd om de Spiekpietjes Expo te bezoeken, dus stond er ook nog een heerlijk ontbijt op ons te wachten. Klaas vaak ontving ons zingend. Maar die kon de interesse van voor Aidan niet vasthouden: ER WAREN PIETJES IN DE BUURT!!!
Dus na het ontbijt trokken we het fort binnen. Op de bovenverdieping was het nieuwste verhaal van de Spiekpietjes op grote muurplaten te volgen. De kinderen kregen een volgtelefoon die elk stuk van het verhaal voorlas. Manon vond het leuk om te volgen, maar vooral Aidan kreeg af en toe ogen zo groot als schoteltjes!
Nadat ze het verhaal helemaal beluisterden ging het een verdieping lager: 10 Spiekpietjes hebben zich namelijk in het fort verstopt, en die moeten gevonden worden! Onderweg vonden we ook nog een plekje waar we een brief konden schrijven aan Sinterklaas en deze direct versturen, door hem opgerold in een put te gooien!
Na het bezoek aan het fort trokken we de duin over om wat te ravotten op het strand, en na de middag hongerig naar het Leopoldpark te trekken. Daar is er nog tot en met 3/11 Er Was Eens. Het hele park omgetoverd tot een sprookjesbos! Na ontmoetingen met Peter Pan en de Ijskonining trokken we naar het Riddertoneel. En toen merkte ik dat vooral de kleinste man doodop was. De zon begon te zakken, en wij keerden terug naar huis, moe maar voldaan.
