Manon begint aan het echte werk in het eerste studiejaar: leren lezen. Ze kan al 4 woorden lezen: ik, is, de en mol (ze gebruiken de boekjes van mol en beer). Maar het spelen met de losse letters vindt ze niet zo leuk. Ze maakt flink haar huiswerk, met weinig fouten, toch vindt ze het lezen zelf frustrerend. Ze vindt dat ze het kan, waardoor ze toch weer fouten maakt omdat ze zich er snel wil vanaf maken.
Om de klanken en vormen wat meer te oefenen hebben we nu de HeyBC app geïnstalleerd op de ipad. Met de vrolijke tekeningen van Bué the Warrior oefent ze nu de lettertjes op een speelse manier. Ze kan er makkelijk een kwartier mee bezig zijn zonder zich te vervelen, de huistaken moeten op 2 minuten klaar zijn. Ik ben benieuwd of deze vorm van gamification van haar leerproces haar de nodige boost geeft om netjes te blijven mee kunnen in de klas!
HeyBC van HeyHey Apps is beschikbaar in de App Store voor de prijs van 2,99€.
Op Spotify luister ik regelmatig naar Disney playlists. Maar als het geen Frozen of Brave is krijg ik al snel de vraag van Manon waarom de liedjes niet in het Nederlands zijn. En van dergelijke vragen hadden ze duidelijk bij die andere muziek streaming dienst, Deezer, al van gehoord! Ze sloegen de handen in elkaar, en sinds een paar weken kan je via Deezer naar het Disney kanaal luisteren! Het kanaal is opgedeeld in verschillende genres: algemeen Disney, Disney Pixar, Disney Channel, Disney Nature en natuurlijk Disney Junior!
Ik testte de app uitgebreid, en wil nog even deze tips meegeven:
De liedjes zijn in het Nederlands, dus niet in het Vlaams, waar tegenwoordig ook een stevig verschil op zit. Je zult ook geen CDs met Vlaamse soundtracks van Disney films vinden in de winkels, een algemeen fenomeen. Iets voor de toekomst waarschijnlijk, aangezien deze versies populairder worden?
Zorg dat je app in het Nederlands staat, want Engelstalige apps krijgen als default de Franstalige streaming binnen. Behalve als je de Franstalige liedjes nu net wilt natuurlijk. Ik kan je zeker de Franse versie van Colonel Hathi’s March uit Jungle boek aanbevelen. Hilarisch!
Voor de Engelstalige liedjes moet je nog alternatieven zoeken. Deze app is specifiek voor de “BeNeFrLux” landen. Dus NL en FR, maar daar zijn we hier meer dan blij mee!
En voor de rest: luisteren, meezingen en eindeloos plezier!
Bij de levering van mijn Mazda 3 waren er nog wat extra stukken achter, zoals de drempelbeschermers. De garagist was een beetje gegeneerd dat mijn auto niet “af” was bij levering, en dus mocht ik voor het plaatsen van die stukken een dag met een Mazda naar keuze rijden. Mijn man heeft een Mazda 6, dus dat hoefde ik niet meer te testen, en aangezien er toch een degelijke achterbank nodig is om 2 kindjes mét veilige stoelen op te installeren koos ik de splinternieuwe MX-3 om te testen. Deze werd vorig weekend nog gelanceerd met een opendeurweekend.
De MX-3 staat op de basis van de Mazda 2, dus het is een zeer compacte crossover. De styling is heel leuk maar de achterbank is krap. Ook komt hij in een lichtere motorisatie die overeenkomt met de motorisatie die beschikbaar is voor de 2. Toch zijn er op deze wagen ook een hoop leuke technische snufjes ter beschikking, zoals de achteruitrijcamera.
Een leuke wagen aan een iets lager budget dan de Mazda 3, iets hoger dan de Mazda 2, en toch wel een hoop rijplezier! Enige minpuntje: door het korte chassis is de ophanging anders, en dat voel je wel op een typisch Belgische binnenweg. Maar gelukkig zijn de zetels wat zachter om dat te compenseren.
Ik kreeg hem uitzonderlijk lang, en kon er dus echt aan gewoon worden, aan die Pebble die ik mocht testen. Onlangs kwamen ze hem ophalen en kon ik nog eens alles op een rijtje zetten.
Ik ben nog steeds fan van smartwatches, en deze Pebble is en blijft een goede prijs/kwaliteit optie. Toch kijk ik uit naar de volgende generatie, want ik heb wel een zwak voor kleurenschermen.
Aangezien het een testexemplaar was heb ik misschien niet alles uit de horloge gehaald. De stappenteller vond ik wel een must. Het trillen bij een bericht op je telefoon is interessant, maar ik merkte dat ik bij het langer dragen toch de setting steeds minder gevoelig zette, tot op een gegeven moment enkel nog telefoontjes en SMS berichten een melding kregen op de smartwatch. Dat breidde ik ten slotte terug uit naar Telegram (Whatsapp kloon), waar ik met 2 drukjes op de knop met een sjabloon snel kan antwoorden. Misschien had ik moeten zoeken naar een tijdelijke mute van alles wat geen telefoontje is, voor tijdens meetings of zo.
Het meest indrukwekkende blijft voor mij wel de batterijduur: ze overdrijven echt niet als ze zeggen dat de Pebble een week meegaat voor je die moet opladen. Mijn GSM was er iets minder happy mee, maar mijn Z3 compact hield het nog steeds makkelijk bijna 2 dagen vol terwijl die continu met de Pebble in contact stond.
Al bij al ben ik heel blij met deze testperiode. De nieuwe Pebble zit eraan te komen, benieuwd welke grote sprong voorwaarts ze daar gemaakt zullen hebben!
Ik serveerde dat vroeger eigenlijk vooral “straight” of “on the rocks” omdat 43 gewoon lekker is. Mijn man durfde hier en daar al eens een scheut in een cocktail te gieten zonder dat we de recepten konden onthouden. Maar nu kreeg ik een fles van The Insiders en een hoop receptjes om dat in cocktails te gooien! De ene versie is al leutiger dan de andere, maar ik kan jullie dus van ganser harte deze aanraden:
Ingrediënten:
50 ml Licor 43
20 ml wodka (Russian Standard)
15 ml limoensap
8 basilicumblaadjes
10 ml witte balsamicoazijn
3 á 4 aardbeien
Garnering: Halve of hele aardbei
Bereidingswijze:
Pureer 3 aardbeien en 5 basilicumblaadjes in een mixglas/shaker. Voeg dit samen met Licor 43, de wodka, het limoensap en shake goed met veel ijsblokjes. Vul een whisky/tumbler glas met crushed ijs en 3 balsilicumblaadjes, schenk alles uit door een theezeef, roer licht door en garneer de rand van het glas aardbei in de vorm van een tulp.
Na lang wikken en wegen kocht ik me onlangs een nieuwe telefoon. Om er helemaal in te vliegen kreeg ik ook nog de kans om in combinatie daarmee nog eens een smartwatch te testen. Ikke blij en in geek mode 🙂
Sony Xperia Z3 Compact
Laten we beginnen met de telefoon. Na lang wikken en wegen besloot ik mijn Nexus 4 door te verkopen. Ik was zeer tevreden van de algemene werking van deze telefoon, maar voor mij waren er 2 storende elementen: de telefoon was te groot om met één hand te bedienen (kleine handjes) en ik kon hem zowat 10u aan één stuk gebruiken en dan was de batterij dood. Ik zocht dus een telefoon die én performant, én lange batterijduur heeft én de voor mij “ideale” maten had. Ik dacht die niet te zullen vinden, maar na wat zoeken en rondvragen kwam ik uit bij de Sony Xperia Z3 compact. Specs vind je achter de link. Ik kocht een witte, heb ik altijd al een zwak voor gehad.
foto: Sony.be
Eerste horde bij aankomst: mijn nexus 4 vereiste een microsim, de Sony een nanosim. Gelukkig was dat euvel snel verholpen in een shop. Daarna deed de telefoon braaf wat er gewenst werd: hij nam netjes alle info uit mijn Google account over en installeerde de meeste apps. Zo een phone switch helpt mij ook steeds om een beetje “de-cluttering” te doen tussen de apps. De meeste spelletjes verdwijnen weer, een aantal apps dat ik amper tot nooit gebruik gaan eraf en worden vervangen door andere potentieel handige dingen. Voor het eerst gooide ik er Waze op en ook de Facebook Groups app, zodat ik de groepen in mijn timeline gewoon kan verstoppen en enkel via die app kan bekijken en beheren.
Wat is goed?
Maar het beste nieuws van al: dit is wel degelijk de telefoon die mij op het lijf geschreven blijkt!
ideale grootte voor mijn handen met zijn 4,6″ schermdiagonaal
mooi en elegant design (ik hou van strak design)
waterdicht
magnetische oplader en zelfs draadloze oplader mogelijk (wil ik zeker nog eens testen in combinatie met de nieuwe IKEA meubelen daaromtrent)
en last but not least: een batterij die wel degelijk zowat 3 (!) volle dagen meegaat.
Daar is wel een trucje aan: de telefoon beschikt over een stamina mode. In deze modus kan je aanduiden welke apps er actief mogen blijven op de achtergrond wanneer de telefoon in standby gaat, dus je regelt eigenlijk zelf je batterijverbruik. Zonder stamina mode haal ik ongeveer 20u gebruik voor hij moet opladen, met stamina mode 3 dagen. Typische apps die actief blijven zijn telegram (whatsapp kloon met private conversation mogelijkheden) en messenger.
Minder goed?
Met dit in gedachte vind ik dan de reviews op Coolblue.be over dit toestel hilarisch: “negatief punt: De accu is niet verwisselbaar en dus lastig te vervangen”. Waarom zou je dat willen doen??? Ik ben eigenlijk echt tevreden van deze telefoon. Opladen via micro USB is wat lastig omdat er een klepje open moet (waterdicht hé), maar met de magnetische oplaadkabel is dit onmiddellijk verholpen.
De Pebble smartwatch
Na de aankoop van deze telefoon had ik een sjanske: ik mocht de Pebble smartwatch testen. Binnenkort wordt de nieuwe Pebble gelanceerd, maar nadat ik de Samsung Gear 2 mocht testen, die in een compleet andere prijscategorie valt, wilde ik wel weten waar de prijsverschillen zoal zitten, ook al is dit nog de eerste versie. Zo wilde ik te weten komen of het niet aanwezig zijn van bepaalde mogelijkheden echt een gemis is.
foto: coolblue.be
De verschillen?
Het eerste opvallende verschil: monochroom scherm. Op zich vind ik dat geen probleem: het scherm is goed leesbaar en de “watchfaces” die beschikbaar en downloadbaar zijn, zijn leuk en divers.
Ten tweede: geen touchscreen. Ook in de nieuwe versie zal dat zo zijn. De Pebble is makkelijk te bedienen via de knoppen aan de zijkant, en de bediening is zeer intuïtief, maar in deze tijden van touchscreen extravaganza kan dit wel jammer zijn. Gezien de prijs is dit natuurlijk perfect te begrijpen.
Ten derde: aangezien deze smartwatch zowel voor android als voor iPhone werkt, moet je alle apps zelf zoeken, evalueren en installeren. Er zijn heel veel apps en extra watchfaces beschikbaar in de shop. Zowel gratis als betalend. Voordat je Pebble volledig gepersonaliseerd is ben je wel even bezig. Deze flexibiliteit vergt wat configuratie, maar is ook één van de sterktes van deze smartwatch: mogelijke stand-alone werking maar ook makkelijk te pairen met devices van verschillende “families”, zodat je niet verplicht bent naar een veel duurdere smartwatch uit te wijken.
Ten slotte ontvang je wel notifications op de Pebble, maar antwoorden gebeurt best via je telefoon. Op de Samsung was het mogelijk te antwoorden dankzij het touchscreen. Het kleine scherm was daar echter vaak een struikelblok. De Samsung Gear 2 had ook een ingebouwde camera, de Pebble heeft deze niet, maar dat ervaar ik zeker niet als een gemis. Wat ik persoonlijk de coolste feature vond aan de Gear is ook niet mogelijk op de Pebble: je kan er niet mee telefoneren. Maar dat verwacht ik ook absoluut niet aan de richtprijs van 129€.
De Pebble werd 4 dagen geleden opgeladen en doet het nog steeds. Heerlijk. De Gear moest ik om de 2 dagen zeker opladen, ook bij minimaal gebruik.
De combo?
En de ervaring in combinatie met de Sony Xperia en het batterijverbruik van beide? De connectie met de Pebble verstoort op geen enkele manier de stamina mode van de Sony. Dit wil zeggen dat je ook op de Pebble uitsluitend de meldingen krijgt die je op je telefoon hebt ingesteld. Dit zorgt ervoor dat beide devices optimaal gebruik kunnen maken van de accu, ondanks de constante bluetooth verbinding.
Zowel de telefoon als de Pebble vind ik dus echt fijne toestellen binnen hun prijscategorie. Ik ben al zeer benieuwd naar de nieuwe Pebble die er zit aan te komen, en wat de nieuwe hype van de wearables ons nog allemaal voor leuks zal brengen!
New Coke was destijds een flop, maar de lancering van Coca Cola Zero in 2007 samen met het heerlijke entertainment van de bijhorende reclamespots was een groot succes. Het probleem met suikervrije frisdranken blijft echter dat er kunstmatige zoetstof wordt gebruikt zoals aspartaam, wat de voorbije jaren een slechte reputatie heeft gekregen.
Coca Cola komt nu met een tussenoplossing: Coca Cola Life. Het groene blikje is al een beetje een weggever, want 1/3 van de suikers werd vervangen door een natuurlijke zoetstof die de meesten onder ons al lang kennen: stevia. Stevia verpakkingen zijn meestal groen, en bij Coca Cola Life is dat niet anders. Als je te veel stevia gebruikt durft het plots bitter te worden, dus het evenwicht is nogal belangrijk, vandaar dat deze cola niet suikervrij is, wel meer suikerarm.
Ik kreeg een sixpack toegestuurd als proevertje, een mooi groen pakketje. Na een dagje koelkast was het tijd voor de test.
De cola is eigenlijk wel lekker! Houdt een beetje het midden tussen Zero en Light qua smaak, en ik vind hem dorstlessender dan regular coke. Intussen heb ik hem al gespot bij Albert Heijn, maar volgens Coca Cola zal Coca Cola Life eind deze maand overal beschikbaar zijn. Smakelijk!
Als huwelijkscadeau kregen we een Nespresso Citiz machine, mét aerochino erbij. Ik dronk toen eigenlijk geen koffie, maar wilde wel graag een machine met iets lekkers om aan gasten te kunnen aanbieden. Dat ding leerde me koffie drinken, en nu geniet ik ongelofelijk van een zelf gebrouwen latte macchiato.
Nespresso koffie is behoorlijk duur en enkel te bekomen in de speciale boetieks, een heerlijke belevenis trouwens, of via de online shop dankzij het serienummer van je machine. Een hele tijd geleden mocht ik daarom al eens een keer de capsules van Douwe Egberts voor de Nespresso machine testen: l’Or espresso. Destijds lukte dat niet zo goed: het water liep niet goed door, waardoor de koffie wel ok was, maar zeker niet optimaal en ik had wat problemen met de machine. De mensen van Douwe Egberts gaven me zo veel mogelijk tips, maar het hielp weinig en soms liep de machine zelfs vast.
Intussen is er een nieuwe generatie capsules uitgebracht, en dankzij The Insiders mag ik opnieuw testen: ik kreeg een doos vol met een uitgebreide selectie aan smaak en intensiteit.
Eerste test: loopt het water goed door? Geslaagd! Blijkbaar zijn er een paar wijzigingen gebeurd aan de capsules en deze stromen nu zoals het hoort, met degelijke koffie als resultaat.
Tweede puntje: de smaken. De eerste release bevatte 4 smaken, de meest populaire zijn gebleven maar nog beter uitgewerkt en er zijn een paar nieuwe toegevoegd. Mijn favoriet is de lungo elegante, maar de nieuwe lungo mattinata mag er ook wel wezen.
Ten slotte: de verpakking. Nog steeds plastic wegwerpcapsules in een zakje. Ik snap dat de koffie goed verpakt moet blijven, maar intussen zag ik ook al composteerbare cups in de winkel. Dan blijft enkel de wikkel over als afval want de kartonnen doos kan gerecycleerd. Misschien nog een tip voor de toekomst?
Dankzij een jarige vriendin konden we genieten van een pakketkorting met toegang tot Waer Waters in Groot Bijgaarden. Dit complex is intussen een dik jaar oud en het dichtstbijzijnde voor ons, plus dan nog eens mooi, groot en met prachtige service. 2x per dag zijn er zowel aan de naaktkant als aan de geklede zijde opgietsessies, en 1x per dag een scrub sessie in de hammam van elke zijde van het complex. Toen we gisteren aankwamen gingen mijn wenkbrauwen even omhoog: de avond opgietsessie aan de geklede zijde zou met bier zijn. Mijn nieuwsgierige ikke en de hele groep waren het er onmiddllijk over eens: dit wilden we niet missen!
De opkomst was navenant: de banken zaten vol mensen die mee wilden genieten en ontdekken hoe bier zou gebruikt worden.
Zoals zo vaak bestond de opgietsessie uit twee delen. Het eerste deel werd er vooral gewerkt rond citrus: citroen, mandarijn en mandarijn met cederhout brachten ons ver weg op de tonen van de muziek van Stef Bos. Na een tussentijdse afkoelsessie in de regen gingen we verder met nog een paar geurtjes.
Het bier was de afsluiter. Een kleine hoeveelheid kriek Boon werd op de hete stenen gegoten. De sauna werd onmiddellijk gevuld met een heerlijke diepe en intense geur, alsof je voor de oven van een banketbakker hangt met verse brioche in de oven. Bijna magisch. Hierna gingen we terug over naar het afkoelen en was de sessie ten einde.
foto: boon.be
Ik kon nog heel even spreken met de opgieter. Hij legde uit dat het bier als laatste gebruikt wordt omdat de geur vrij overweldigend is, en dat de suikers in het bier na een tijdje gaan verbrand ruiken, waardoor de geur niet meer aangenaam is.
Eén ding is zeker. Dit wil ik nog wel eens meemaken! Een echte aanrader!
Grote blijdschap in het Apple universum, ze komen eindelijk ook met hun smartwatch! Maar dat is nog wreed veel geduld hebben en prijzig, zeer prijzig. En zover ik kan zien voegen ze niet zo heel erg veel toe aan de huidige smart watches. De toekomst zal het uitwijzen zeker?
MAAR.
Eén van de redenen dat ik de Samsung Gear wilde testen was om ook wat gezonder uit de tesperiode te komen. Want dat ding komt dus met een stappenteller en hartslagmeter enal.
Wat heb ik dus al geleerd en gedaan:
Van elke hap die ik eet de calorieën toevoegen in de app is niets voor mij, ik vergeet dat of ben te lui of wil het gewoon niet weten dat die Balisto daarnet 94 kCal was.
Ik ben daar wel zelf van geschrokken dus heb mijn eetgewoonten aangepast naar (s)low carb/paleo achtig eten en voel mij daar wonderwel bij. Met de wekelijkse binge day of ik vreet elke dag mijn kast leeg. Niet van honger maar van goestingskes want ik eet echt wel goede hoeveelheden. Uithongeren heeft geen nut. Maar dus geen brood, aardappelen of pasta meer maken al een wereld van verschil.
2 Kg echt verschil, maar ik zou mijn centimeters eens moeten meten want ik las onlangs dat buikomtrek belangrijker is dan BMI en bij verlenging gewicht.
Ik haal pas 10.000 stappen wanneer ik naar een festival ga en daar moet op en af lopen de hele dag. De zaterdag van Boombalfestival meer dan 24.000 zelfs. Op een werkdag kom ik met moeite aan de 5.000. In het weekend is die 5.000 dan weer een fluitje van een cent.
Mijn hart slaat te zachtjes, dus dat ding heeft moeite met het goed oppikken van mijn hartslag
Ik slaap te onregelmatig. Bijvoorbeeld de ene nacht 6 uur in totaal en de volgende nacht 8u. gaat natuurlijk mee met de kinders maar te laat gaan slapen en zo zit daar ook bij. Ja dat ding kan je slaap dus ook opnemen.
Telefoneren met uw pols is cool maar niet privé. En de mensen op straat kijken raar. Volgende stap: thought interface! Hahaha!
Mijn innerlijke Trekkie is nog altijd blij met de “wrist communicator’, hoewel hij er wat anders uitziet dan in de film:
foto: boon.be