Manon: “Hier mama!” *gooit een uitnodiging van een feestje nonchalant van de achterbank naar de voorkant van de auto*
Ik: “Zeg juffrouw, zo geven ze de koning zijn handschoenen!”
*stilte*
Manon, met een bedeesd stemmetje: “Maar die weet ik niet liggen… ”
En dan moogt ge niet de slappe lach krijgen hé!