Groot verdriet ten huize Endimi

Murphy liet nog niet direct los.

Zondag merkte ik dat één van de cavia’s die al eerder een luchtwegeninfectie had, toch weer zwaarder ademde. Ze at wel nog heel goed, dus nog geen paniek. Maandagochtend belde ik rustig de dierenarts op voor controle en ik kreeg een afspraak om 17u.

Zo gezegd, zo gedaan, maar met een uithuizige echtgenoot stond ik dus met cavia én 2 kindjes op het afgesproken uur op de drempel bij de dierenarts. De kinderen waren nieuwsgierig, keken hun ogen uit en legden uit wat het probleem was. De controle bevestigde: een intussen blijkbaar zware luchtwegeninfectie. Maar een prikje met antibiotica en ontstekingsremmer zou er de cavia snel doorheen moeten helpen!

Een piep van de prik en de cavia kroop in Manon haar armen om te bekomen. Dachten we. Luttele seconden later begon de cavia te schokken, de dierenarts haalde er de zuurstof bij, hielp met het ademen, checkte regelmatig of er nog hartslag was maar na een paar minuten viel het harde verdict: geen hartslag meer. Volgens de dierenarts waarschijnlijk combinatie van de infectie waardoor water op de longen, de stress van het vervoer en de toegevoegde stress van de injectie die een toeval veroorzaakten. Op vraag van de kinderen kregen we de overleden cavia mee in een doosje, om haar in de tuin te begraven onder de kerselaar (haar graf zal roos’kens dragen). Daar rust ze nu zacht, dinsdag deden we een mini begrafenis na school.

We reden ook onmiddellijk door naar de dierenwinkel waar ik voor de zekerheid eerst mee telefoneerde: er zou een cavia eenzaam achterblijven thuis, dus een nieuwe compagnon moest volgens de kinderen direct opgehaald! Een witte cavia was er niet bij deze keer, dus kozen ze voor een pikzwart superzacht en zeer handtam bolletje. Na wat gerommel in de kooi en het nodige gepiep hebben ze elkaar nu gevonden. De baby gedraagt zich als een redelijk opdringerige baby, en Sansa heeft de mama taak wonderwel op zich genomen. En de naam? Dat werd opnieuw Danaerys, ook een beslissing van de kinderen. Danaerys “Zwartje” II.

Euhm, Murphy?

Hoe mijn weekend verliep? Raar. Het verliep heel raar. Murphy raar.

Vrijdagochtend stuurt de echtgenoot mij een foto: een grote plas water in ons thuiskantoor. Het had die nacht nog veel geregend, en de wind stond vanuit een andere hoek, dus wij gingen ervan uit dat het ofwel grondwater ofwel insijpeling van de regen was. Maar dat water was zo schoon en helder… Na dweilen leek het weg. Die avond gingen we nog eens kijken en een verse plas had zich gevormd. Maar nu zag ik precies een stroompje, dat we dus volgden, om bij onze verwarmingsketel uit te komen! Niets insijpeling of grondwater, dat kwam recht uit de ketel en wie weet hoe lang al?

Het was vrijdagavond, maar gelukkig vond ik een loodgieter in de buurt die zo vriendelijk was om binnen het half uur langs te komen. Hij ontdekte het probleem, paste het tijdelijk aan en hij komt woensdag terug voor de definitieve reparatie. Aan een klep die 2 jaar geleden ook nog eens gerepareerd was. Intussen dan maar foto’s nemen van de schade, beschrijven wat er aan de hand is en een dossier voor de verzekering opstellen.

Toen wilde de pelletkachel niet starten. Hij herkende niet dat er een nieuwe zak pellets was toegevoegd. En het duurt wel even om die te rebooten. En opnieuw. En opnieuw.

We vluchtten naar de plaatselijke nieuwjaarsreceptie/kermis, waar de pannenkoeken en goeie koffie gratis zijn en de kinderen zich kunnen uitleven.

Thuisgekomen vielen de kinderen letterlijk over elkaar heen, met de nodige huilbuien tot gevolg…

Zondag zou rustig zijn. Tot er een gil van op de dochter haar kamer kwam. Haar bureau dat open en dicht zou moeten klappen viel letterlijk uit elkaar. Scharnieren om zeep en toen we dat probeerden te repareren beschadigden we ook het tafelblad. Goed. Een nieuwe dus. En deze keer wél van de IKEA. Ze heeft al gekozen ook:

Met schuifjes in plaats van zo’n klapsysteem. Nah.

De echtgenoot zou die avond ook vertrekken op zakenreis. Hij kreeg, gelukkig nog thuis, een sms dat de vlucht een uur vertraging had. Plannen om naar de luchthaven te gaan met het hele gezin dus maar omgegooid, gelukkig was de buurjongen bereid om te babysitten want intussen was het uiteraard bedtijd. Het uur vertraging werd anderalf uur, om uiteindelijk tweeënhalf uur later dan voorzien op bestemming te geraken wegens moeilijke bagage afhandeling.

En vandaag zou ik van thuis uit werken. Nu ja, werken. Het internet ligt er elk kwartier een paar minuten uit, dus remote werken is nogal euhm… stroef.

Murphy, het is goed geweest jom. Laten we het nu ietsje vlotter verlopen, ok?

Gedichtendag

Ik zing je, ik refrein je
Ik sherry je, ik wijn je
Ik speel je en ik vleugel je
Ik Rembrandt en ik Brueghel je

Ik koffie en ik thee je
Ik strand je en ik zee je
Ik spel je en ik blader je
Ik moeder en ik vader je

Maar ik wil jou zo graag iets vragen
Dat gaat veel verder dan een zoen
Ik wil jou zo graag iets vragen
Zou je voor mij wat willen doen

Lente me, zomer me
September me en winter me
Want ik heb je onophoudelijk lief
Morgen me, middag me
Avond me en nacht me
Met andere woorden
Blijf bij me, alsjeblieft

– Toon Hermans –

Gelukkig nieuwjaar!

Ja, ik heb er mijn tijd voor genomen. Quality time met het gezin voorop gezet en zo.

Maar we vierden Kerst met mijn schoon servies:

En veel cadeautjes: Mariokart en Super Mario Odyssey voor de Switch, 2 stuurtjes voor Mariokart, bijengin, Tupperware awesomeness, servies, elderflower gin, warme pantoffelsokken!

We gingen naar het Kerstboombal:

We deden van Nieuwjaar met de vriendengroep met een nieuwe toevoeging want één van de vrienden heeft er een vriendin bij.

De kinderen deden van Nieuwjaarsbrief:

Er was de maandelijkse team meeting van ons bedrijfje:

Wij gingen naar de Efteling en besloten dat het toch nog eens een extra bezoekje waard is:

En toen was het tijd om afscheid te nemen van de kerstboom… boehoe… dus nu: uitkijken naar nieuwe dingen in 2018!

 

Star Wars: The Last Jedi

Gisteren was ik dus op het appèl voor de Jedi Night in Kinepolis Gent! Eerst Episode VII: The Force Awakens nog eens zien, en na een korte pauze voor alle toiletbezoeken en grote en kleine hongertjes Episode VIII: The Last Jedi!

Dus, hier een poging om spoilervrij mijn mening te zeggen over de film.

Ik vond hem GOED!

  • Visueel héél mooi (ze haalden hier en daar de mosterd bij Japanse en Koreaanse animé, we hebben het erover wanneer je hem gezien hebt): LOVE!
  • Zoals gewoonlijk de muziek knal goed op elk moment
  • Humor aanwezig, fijnzinnig en niet storend qua hoeveelheid
  • Humor op onverwachte momenten in een perfecte dosis
  • Porgs zijn geweldig maar wees niet bang: geen Jar-Jar overdaad
  • Plotwendingen om U tegen te zeggen
  • Verhaallijnen door elkaar zonder chaotisch te worden
  • Levenslessen: check!
  • Force lessen: check!
  • Ouwe getrouwen: checkerdecheck!
  • Nieuwe personnages met enige diepgang: check!
  • Antwoorden op sommige vragen, op sommige niet, en nieuwe vragen…
  • Herkenbaarheid: zeker en vast!

Mijn advies: GO SEE! Zelfs al ben je niet per sé een Star Wars fan, deze film zal volgens mij echt een groot publiek bekoren.

Afbeeldingsresultaat voor star wars the last jedi official poster

Hij kwam!

Het waren drukken tijden voor Endimi, vooral op werkvlak. Maar dat is voor een andere post. Belangrijke gebeurtenis in het gezin nu echter: de Sint kwam! Al moet ik zeggen dat het kantje boordje was gezien het algemene gedrag van de kinderen de avond van het schoentje. De Sint was op school al langs geweest en had cadeaus beloofd, en de spanning was er duidelijk te veel aan. Maar hij kwam!

Op 6 december ‘s ochtends kroop Manon vrij vroeg bij ons in bed. Ze wachtte geduldig tot Aidan wakker zou worden. Enige minuten later stond hij opgewonden in de gang: ER LAGEN NIC-NACJES OP DE TRAP!

Ongebreideld enthousiasme, gevolgd door een peinzende blik bij het aanschouwen van het gebrachte goed: ze hadden toch helemaal geen boekjes gevraagd? (Sinterklaas brengt hier ALTIJD een boek voor elk!). Maar de boekjes waren wel leuk. En de Paw Patrol onesie ook. En het spel voor Manon haar Nintento 2DS was niet precies wat ze gevraagd had, maar wel leuk!

Het Hatchimals ei voor Aidan is echt wel een schot in de roos. Het werd voorzichtig uitgebroed in een fleece deken, en het kwam al uit! Een tweeling girafarigs! (En ze hebben een uit-knopje!) Ze sliepen op zijn nachtkastje en er wordt immens veel mee gespeeld.

Manon amuseert zich te pletter met haar MC² dagboek en de interactieve babypop die ze vroeg (lang leve Aldi om die aan een betaalbare prijs te hebben!)

De grootste hit is echter het gezelschapsspel dat ze allebei wel wilden hebben: Griezelgraf! Ik speelde het samen met hen en het is hilarisch en werkt super goed! Dat is echt uren plezier gegarandeerd!

En ook op het werk kwam hij! Eerst voor onze eigen collega’s, en tot onze verbazing ook in de co-working space waar we ons kantoor hebben 🙂

En nu nog heel even geduld: onze kerstboom wordt vrijdag geleverd, dus zondag kunnen we die rustig samen versieren!

Sints Cadeaumachine!

Veel kindjes zijn in de weer me de brief aan Sinterklaas! Knippen uit de boekjes, waar overal de prijzen bij staan. En ik betrap er Manon soms op dat ze redeneert over hoeveel elk stuk kost: “Ik ga dat grote ding op de brief zetten mama, dan hoeft dat niet onder de Kerstboom en kan Sinterklaas dat brengen, dat is makkelijker voor jou!”. Ahem.

Plus je moet de boekjes te pakken krijgen. Als je een sticker op de brievenbus hebt gekleefd om geen reclame te ontvangen ben je eraan voor de moeite. Ok, het is ecologischer om geen papier te verspillen, maar die kinderen willen wel kunnen kiezen, en gaan zoeken en filteren op een webshop is het toch ook niet altijd, want veel kleine kindjes kunnen nog niet lezen, mama en papa moeten er heel de tijd bij zitten en vind je weg maar eens tussen die bergen speelgoed.

Sinds een paar jaar heeft Bol.com daar een leuke oplossing voor: Sints Cadeaumachine! En deze wordt elk jaar leuker!

Hoe werkt het?

Je maakt een login aan op Bol.com en dan kan je naar Sints Cadeaumachine.  Log daar (opnieuw) in en je kunt een mini account aanmaken voor je kind. Je geeft de voornaam in, de leeftijd en of het een jongen of een meisje is. De cadeaumachine houdt rekening met het geslacht, maar slechts tot op zekere hoogte. Redelijk politiek correct vond ik dus ook bijvoorbeeld een Moana (Vaiana) pop in de machine voor Aidan wanneer ik “alle speelgoed” aangeklikt had, en stoere auto’s in de machine voor Manon.

cadeaumachine

Wat ik echt geweldig vond, en de kinderen met open mond naar staarden: als leuke extra heeft Sinterklaas ook een aantal video boodschappen klaargezet. Als ouder kan je er eentje kiezen die dan afgespeeld wordt voor je kind aan de cadeaumachine komt. Zo kan de Sint bijvoorbeeld melden dat eerst de kamer moet opgeruimd worden voor ze cadeautjes mogen kiezen! Een paar standaard scenario’s die op de meeste kindjes wel voldoende van toepassing zijn om grote ogen van herkenning te veroorzaken. Heel leuk gedaan!

videobooschap.png

En dan begint het echte werk voor de kinderen. Op de laptop of tablet krijgen ze stuk per stuk speelgoed te zien. Dit kan per categorie (bijvoorbeeld: alles van Paw Patrol) of alles door elkaar. Er staan geen prijzen bij, maar de machine bevat spullen van elk budget en alle foto’s zijn even groot. Voor de kinderen merkte ik dat dit de “waarde” van het speelgoed wat meer gelijk trekt. Wanneer ze een cadeautje leuk vinden kunnen ze op het schoentje klikken, en gaat dit stuk speelgoed mee op het lijstje.

lijstmanon.png

Voor ons als ouders is het dan super gemakkelijk om het speelgoed terug te vinden op de Bol.com website, of het te googlen om het eens “in het echt” te bekijken in een speelgoedwinkel, om te evaluaren of Sinterklaas dit aan het kindje zal schenken. Je kunt de link van het lijstje delen aan anderen, zodat wanneer bijvoorbeeld grootouders hun steentje willen bijdragen voor de Sint, ook zij direct kunnen zien wat hun kleinkinderen het liefste zouden krijgen.

Hier thuis gaf het in elk geval een periode van gespannen rust: door al het speelgoed heen scrollen, aan elkaar tonen wat er uit de machine kwam, spullen kiezen voor de brief. Echt een leuke Sinterklaas app!

3 dagen jarig zijn

Wat een weekend voor Manon. Mijn kleine meid wordt groot, 8 jaar al! Hoe die drie dagen dan precies in elkaar zaten?

Ze was eigenlijk zaterdag jarig. Dat wil dus zeggen: op vrijdag cake en zakjes mee naar school! Daarin had ze wat snoep, mini breeklichtjes in ringen én breeklicht armbanden voor de kindjes. Die bleken een geweldige hit! Ook de cakes (bananencake en marmercake) bleken goedgekeurd: er was geen kruimel van over!

Op zaterdag zelf was er eerst zwemles: ze zwom voor het eerst op haar rug, dook zelfstandig aan de diepe kant van het zwembad en begint nu echt te zwemmen met een blokjesgordel. De waterangst is er bijna volledig uit!

In de namiddag mocht ze voor een aantal klasgenootjes een feestje geven. Ze koos voor de binnenspeeltuin en ter plaatse een ijsje. Dat kiest ze nu al 3 jaar op rij, onder andere voor het vuurwerk op het ijs denk ik 😉 Volgend jaar wil ze naar Rollerland. Want ze besloot dat ze nu te groot wordt voor de binnenspeeltuin. Ik ben benieuwd!

En zondag vierden we dan met de familie, met taart en gezellig bij elkaar zijn. De blauwe serviesmix mocht dus in volle glorie uit de kast! Voor de liefhebbers, de mix bestaat uit: Enoch Wedgwood Tunstall “Monique”, “Kensington Chintz” en “Katrina”, Boch “Dordrecht” en een onbekend motief, Jäger en Staffordshire “Dickens Series”.

Hip op de brief?

Wat er hip is om op de brief te zetten?

Voor Aidan een Hatchimals twin, Transformers, gezelschapsspellen en Ghostbusters Playmobil!

Voor Manon uiteraard ook Playmobil (elfjes) maar veel dingen ook om zelf te maken en te experimenteren: MC² spullen, je eigen bruisballen maken, en uiteraard nog een popje 😉

Het viel mij dit jaar op hoeveel wetenschappelijk gebaseerd speelgoed er ter beschikking is, en ook hoeveel meisjesgerichte STEM spullen. Manon was er dus ook direct door gebeten.

En, wat hebben jullie kindjes op de brief gezet?