Hoe mijn weekend verliep? Raar. Het verliep heel raar. Murphy raar.
Vrijdagochtend stuurt de echtgenoot mij een foto: een grote plas water in ons thuiskantoor. Het had die nacht nog veel geregend, en de wind stond vanuit een andere hoek, dus wij gingen ervan uit dat het ofwel grondwater ofwel insijpeling van de regen was. Maar dat water was zo schoon en helder… Na dweilen leek het weg. Die avond gingen we nog eens kijken en een verse plas had zich gevormd. Maar nu zag ik precies een stroompje, dat we dus volgden, om bij onze verwarmingsketel uit te komen! Niets insijpeling of grondwater, dat kwam recht uit de ketel en wie weet hoe lang al?
Het was vrijdagavond, maar gelukkig vond ik een loodgieter in de buurt die zo vriendelijk was om binnen het half uur langs te komen. Hij ontdekte het probleem, paste het tijdelijk aan en hij komt woensdag terug voor de definitieve reparatie. Aan een klep die 2 jaar geleden ook nog eens gerepareerd was. Intussen dan maar foto’s nemen van de schade, beschrijven wat er aan de hand is en een dossier voor de verzekering opstellen.
Toen wilde de pelletkachel niet starten. Hij herkende niet dat er een nieuwe zak pellets was toegevoegd. En het duurt wel even om die te rebooten. En opnieuw. En opnieuw.
We vluchtten naar de plaatselijke nieuwjaarsreceptie/kermis, waar de pannenkoeken en goeie koffie gratis zijn en de kinderen zich kunnen uitleven.
Thuisgekomen vielen de kinderen letterlijk over elkaar heen, met de nodige huilbuien tot gevolg…
Zondag zou rustig zijn. Tot er een gil van op de dochter haar kamer kwam. Haar bureau dat open en dicht zou moeten klappen viel letterlijk uit elkaar. Scharnieren om zeep en toen we dat probeerden te repareren beschadigden we ook het tafelblad. Goed. Een nieuwe dus. En deze keer wél van de IKEA. Ze heeft al gekozen ook:
Met schuifjes in plaats van zo’n klapsysteem. Nah.
De echtgenoot zou die avond ook vertrekken op zakenreis. Hij kreeg, gelukkig nog thuis, een sms dat de vlucht een uur vertraging had. Plannen om naar de luchthaven te gaan met het hele gezin dus maar omgegooid, gelukkig was de buurjongen bereid om te babysitten want intussen was het uiteraard bedtijd. Het uur vertraging werd anderalf uur, om uiteindelijk tweeënhalf uur later dan voorzien op bestemming te geraken wegens moeilijke bagage afhandeling.
En vandaag zou ik van thuis uit werken. Nu ja, werken. Het internet ligt er elk kwartier een paar minuten uit, dus remote werken is nogal euhm… stroef.
Murphy, het is goed geweest jom. Laten we het nu ietsje vlotter verlopen, ok?