Een beetje een rare titel, maar de mannen van Triple-X kunnen ook wel een beetje raar zijn, dus het is niet erg. Zoals eerder beloofd hierbij dus de CD bespreking van hun eerste CD, getiteld zoals hierboven: Wodka Vaseline.
Wie een klassieke folk-CD verwacht, lees niet verder en koop hem niet. Wie echter een frisse moderne kijk op Europese folkmuziek apprecieert en interessant samenspel wel fijn vindt, ga en koop die handel!
De CD grijpt je bij het eerste nummer naar de keel. De an dro ‘Broki’ begint met stevig gitaarwerk en dubbele basdrum en levert een pompend geheel af dat zelfs thuis uitnodigt om te dansen.
Als tegenpool komt als tweede nummer de mooie hanter dro Ingo met een fijne wisselwerking tussen viool, accordeon, bombarde en gitaar. Het rustigere nummer contrasteert met het vorige maar geeft een mooi staaltje van ritme en maakt gebruik van canon-principes en tegentijden wat het voor beginnende dansers misschien een beetje verwarrend maakt, maar geen milliseconde wordt er van het ritme afgeweken.
Nummer 3, Living Room, is nog rustiger: een dromerige mazurka ‘a la belge’ zoals dat heet. Zachte gitaartonen begeleiden een dromerige, gezellige melodie die afwisselend op chromatische accordeon en viool wordt gebracht.
Nummertje 4 is terug steviger werk: een up-tempo bourree in 3 tijden. Fijn hieraan is de afwisseling in de percussie: van cajon naar conga’s en terug. Een schroeiend heet nummer om op te dansen!
Track 5 – 6 – 7 is een suite de gavottes die de namen Katliejas – 113 – Ben 7 Dirk meekreeg. Het ritme wordt zo strak gespeeld dat je er ook makkelijk een kost ar choad op zou kunnen dansen. De bombarde is hier netjes op zijn plaats alom tegenwoordig en de distortion op de gitaar op de achtergrond geeft het geheel een heel fijne punch.
Nummertje 8, Bedwongen, is een walsje met gastzangeres Soetkin Collier van Urban Trad. Het liedje is een zachte, rustige traditional voor de romantische zielen.
Track 9 is 1 van mijn favorietjes: de tovercirkel Colors of Sugus. Dit nummertje was al in een lichtjes andere versie uitgebracht op de Boombal 2 CD, maar deze versie, die de mannen zelf konden masteren en mixen, vind ik een pak beter qua arrangement en afwerking.
Nummer 10 is een rustige wals, Karma. Er zijn een paar fijne effectjes toegevoegd in het midden van het nummer en ik daag iedereen uit te begrijpen wat de stem zegt 😉
Nummertje 11: POLKA! Met de gevleugelde naam Roeland en zijn Klokkenspel. Een fijne polka, kort en goed.
Track 12 is opnieuw een gezongen nummer met Soetkin Collier, Lihll Pe I Floa. Een Zweeds traditional die naadloos overgaat in track 13, de polska 23. Tijdens het Boombalfestival en het live brengen van deze polska had ik zonder meer de beste danservaring van het festival, in de duisternis op het buitenpodium en gaaaaaan!
De CD eindigt met hun intussen bekende slow jig, Sweet Goldfish. Hierin demonstreert Jeroen Geerinck zijn kennis van zijn effectenkistje met octaver, distortion, delay, loopstation,… live zeer indrukwekkend: iedereen stopt op zijn beurt met spelen, tot de gitarist zelf, de loopstation doet verder gewoon zijn ding.
Triple-X zijn Bert Leemans op chromatische accordeon en accordina; Bjorn Van Hove op viool; Jeroen Geerinck op accoustische gitaar, electrische gitaar, keyboard en effecten; Ludo Stichelmeyer op percussie. Gastmuzikanten voor de CD zijn Stephane Hardy op bombarde en sopraansax en Soetkin Collier voor de zang. Wodka Vaseline is uitgegeven bij Appel Records en dus verkrijgbaar bij Den Appel.
