Speelpleinwerking

11/08/2015dag na dag, kleuterspeelplein, speelplein Affligem, speelpleinwerkingendimi 2 Comments

Voor één keer kan de opmerking “niet meer zoals vroeger” echt wel positief geïnterpreteerd worden. Sinds Manon terug is van vakantie met de grootouders gaat ze opnieuw naar de plaatselijke speelpleinwerking.

Ik hoorde daar vroeger horrorverhalen over. Geen middelen, vuile en afgeleefde omgevingen, te weinig monitoren voor te veel kinderen die dus niet veel meer deden dan elk kind eens een drankje geven en vechtenden scheiden. Ik was als kindblij dat ik thuis was tijdens de grote vakantie.

In de gemeente waar we nu wonen vind ik de speelpleinwerking echter zelfs boven sommige kampen uitsteken (I’m looking at you, Ideekids sprookjeskamp voor kleuters in Aalst). Ze hebben de grote polyvalente zaal in het gemeentecomplex ter beschikking met daarin een versierd podium en trampolines, een ruimte met fietsjes en karretjes en een heus springkasteel, en een ruimte voor de grotere kinderen met een paar pooltafels! Ook buiten is er ruimte met plonsbaden, een reusachtige zandbak en de voetbalvelden en vlakbij gelegen bossen worden ook dankbaar gebruikt. Er staat aangegeven wanneer ze in de plonsbadjes gaan zodat je een badpak en handdoek kunt meegeven, of wanneer ze verwachten dat de kinderen zich extra vuil zullen maken, bijvoorbeeld tijdens een zoektocht.

En elke keer ik zeg: “Manon, morgen ga je naar het speelplein.”, word ik met gejuich ontvangen.

Zeker sinds ze laatst geschminkt als een ijsprinses terugkwam. Het wordt zelfs zo straf dat kleine broer het begint erg te vinden dat hij nog naar de crèche gaat deze zomer en dus niet mee mag… maar het speelplein is pas vanaf 3 jaar, en die verjaardag komt pas in september. Nog heel even geduld voor hem.

Doe zo voort, speelpleinwerking Affligem!

Speelplein

14/07/2014dag na dag, kleuterspeelplein, speelpleinwerkingendimi Leave a comment

Is het omdat er hier wél een paar kindjes zijn die ze kent (maar niet in haar groep)? Zijn de monitors leuker? Is de omkadering beter? Ik weet het niet, maar aan het enthousiasme van Manon te merken is de speelpleinwerking in Affligem een schot in de roos! Overtreft zelfs haar enthousiame over het kamp van vorige week. Ze komt thuis met de wildste verhalen, over zeemeerminnen, over garnalen en een krokodil, haar verbeelding slaat op hol over de wilde avonturen die ze beleven! Ze brengt ingekleurde kleurplaten mee van prinsessen. De ene dag zijn haar nageltjes geverfd, de dag erop is ze een geisha-prinses. De staart van ’s ochtends is ’s avonds een vlecht en ook het slechte weer deert niet, hoewel ze het fijner vond om maandag in het warme weer in de reuze zandbak te kunnen spelen en papieren bloemen te laten drijven in het vijverzwembad.

“Heb je in de zandbak gespeeld?” “Ja, de zeemeermin haar kasteel was kapot en we moesten een nieuw maken, maar ik had geen tijd meer…” “Waarom had je geen tijd meer?” “Omdat ik een heeeele diepe put gegraven had en toen die klaar was gingen we iets anders doen.” Geen ramp dus 😉

Ik vind het al bijna jammer dat ze slechts 7 dagen naar het speelplein gaat! Voor haar vertrek naar zee vroeg ze nog snel of ze deze zomer nog terug naar “diep in de zee” mocht. Ze was opgelucht dat er nog zeker 2 dagen speelplein komen in augustus.

Opvang en de werkende mama

05/07/2013huisvrouwtje zijnbuitenschoolse opvang, opvang, speelplein, speelpleinwerking, vakantie opvang, vakantiekampendimi Leave a comment

Het is puzzelen, een schooljaar en zomer overbruggen met een wettelijk aantal vakantiedagen. Wij hebben het geluk wat grootouders beschikbaar te hebben, maar dat is natuurlijk niet overal het geval. Manon mag een paar weekjes mee naar zee, wanneer de crèche sluit doen we van familievakantie.

Met zelfstandige ouders heb ik dit nooit zo aangevoeld. Vakantie was voor mij écht vakantie: uitslapen, laat opblijven, in onze tuin op avontuur gaan of binnen bezig zijn bij slecht weer. Ik herinner me nog een jaar dat het zo slecht weer was dat onze ruime kelder volledig werd leeggemaakt zodat we konden rondjes rolschaatsen.

Nu ik zelf als bediende werk is het een gepuzzel. Ik ben al dolblij dat ik een goed 4/5 stelsel heb voor mijn ouderschapsverlof. In ons dorp was de opvang die ik wilde gelukkig niet volzet. Dezelfde organisatie doet ook de naschoolse opvang op school zelf. Ik schrok dus ook toen ik hoorde dat er gedebatteerd werd over deze opvang. Te weinig plaatsen, gepraat over het beperken van de opvang voor de kinderen die in de gemeente zelf naar school gaan. Dan zouden ouders die kiezen voor een alternatief onderwijsnet, zoals het Freinet schooltje in de volgende gemeente, uit de boot vallen voor opvang in de buurt. Een ex-lerares zei me nog vorige week: het enige échte voordeel aan leraar zijn is dat je niet steeds opvang moet zoeken voor je kinderen, voor de rest is dat het jaar rond even zwaar en soms zwaarder dan een andere job.

Er zijn wel wat mogelijkheden hier in de buurt: de opvang waar Manon nu gaat, de opvang vanuit de gemeente zelf (maar met veel slechtere accomodatie), in de buurt zijn er ook IdeeKids kampen (daar kregen we met Pasen een folder voor), ik ontdekte een ponykamp,… gelukkig zitten er ook veel kindjes in de opvang die ze kent van op school of elders. Ze gaat er graag naartoe.

Ik hoop dat de politiek blijft budgetten vrijmaken voor dergelijke initiatieven, we hebben goede opvang nodig voor onze kinderen wanneer wij moeten helpen de wankele economie een beetje recht te houden. En ik denk dat heel wat mama’s dat mee hopen, en intussen puzzelen tot ze erbij neervallen.