Opvang en de werkende mama

Het is puzzelen, een schooljaar en zomer overbruggen met een wettelijk aantal vakantiedagen. Wij hebben het geluk wat grootouders beschikbaar te hebben, maar dat is natuurlijk niet overal het geval. Manon mag een paar weekjes mee naar zee, wanneer de crèche sluit doen we van familievakantie.

Met zelfstandige ouders heb ik dit nooit zo aangevoeld. Vakantie was voor mij écht vakantie: uitslapen, laat opblijven, in onze tuin op avontuur gaan of binnen bezig zijn bij slecht weer. Ik herinner me nog een jaar dat het zo slecht weer was dat onze ruime kelder volledig werd leeggemaakt zodat we konden rondjes rolschaatsen.

Nu ik zelf als bediende werk is het een gepuzzel. Ik ben al dolblij dat ik een goed 4/5 stelsel heb voor mijn ouderschapsverlof. In ons dorp was de opvang die ik wilde gelukkig niet volzet. Dezelfde organisatie doet ook de naschoolse opvang op school zelf. Ik schrok dus ook toen ik hoorde dat er gedebatteerd werd over deze opvang. Te weinig plaatsen, gepraat over het beperken van de opvang voor de kinderen die in de gemeente zelf naar school gaan. Dan zouden ouders die kiezen voor een alternatief onderwijsnet, zoals het Freinet schooltje in de volgende gemeente, uit de boot vallen voor opvang in de buurt. Een ex-lerares zei me nog vorige week: het enige échte voordeel aan leraar zijn is dat je niet steeds opvang moet zoeken voor je kinderen, voor de rest is dat het jaar rond even zwaar en soms zwaarder dan een andere job.

Er zijn wel wat mogelijkheden hier in de buurt: de opvang waar Manon nu gaat, de opvang vanuit de gemeente zelf (maar met veel slechtere accomodatie), in de buurt zijn er ook IdeeKids kampen (daar kregen we met Pasen een folder voor), ik ontdekte een ponykamp,… gelukkig zitten er ook veel kindjes in de opvang die ze kent van op school of elders. Ze gaat er graag naartoe.

Ik hoop dat de politiek blijft budgetten vrijmaken voor dergelijke initiatieven, we hebben goede opvang nodig voor onze kinderen wanneer wij moeten helpen de wankele economie een beetje recht te houden. En ik denk dat heel wat mama’s dat mee hopen, en intussen puzzelen tot ze erbij neervallen.

Geef een reactie