Ik wilde al zo lang iets dergelijks voor deze kale muur, waar de wasmanden zo wat plompverloren en schijnbaar in de weg stonden. De MALM toilettafel van IKEA bleek de perfecte oplossing! De wasmanden er onder, extra opbergruimte in de grote schuif én dubbel win: extra oppervlakte voor een gezellig hoekje! Ik denk dat de Lego Slave I daar perfect bij gaat passen…
De kindjes mochten opnieuw een paar weken mee met de grootouders naar zee. In augustus gingen we dan écht op verlof met het hele gezin, en naast wat luieren aan het strand en puffen in de hittegolf in Zuid Frankrijk die dus nog heter was dan in België bezochten we een aantal kleine maar mooie historische plaatsen:
La Couvertoirade, vestingdorpje van de orde van de Tempeliers, overgenomen door de Hospitaalridders nadat de eerste orde werd ontbonden door de Franse koning:
E
n het vlakbij gelegen dorpje Le Caylar, waar we de rots waartegen het dorp gebouwd is beklommen om het uitzicht te bewonderen. Er zijn restauratiewerken aan de gang aan de historische gebouwen rondom de rots.
aiges-Mortes is een beetje een traditie. Maar deze keer brachten we wat tijd door in een heel klein museum, met elektrische treinen. Aidan was er dol op en kreeg er maar niet genoeg van.
Saint-Guilhem-Le-Désert is één van de dorpen op de route naar Santiago de Compostela, en daarom dus opgenomen in de lijst van Unesco erfgoed als geheel binnen de route. Het staat ook in de lijst met mooiste dorpen van Frankrijk. En het is inderdaad wel een pareltje, maar door bovenstaande feiten nogal erg toeristisch geworden en dus met een nijpend parkeertekort. Gelukkig vonden wij wel een plekje onder een schaduwrijke boom.
En die avond bleek er een folkgroep te spelen op het marktpleintje, waardoor we in de loden hitte er nog een aantal dansen uit persten 😉
In mei zag ik een berichtje, dat Mario De Koninck, die Aidan al eens vereeuwigde in zijn stripreeks “De Familie De Koninck”, een samenwerking was aangegaan om met Nicola (IOA) Hendrickx, een andere geweldige cartoonist, om een sprookje te schrijven. Ik aarzelde geen seconde en bestelde een gesigneerd exemplaar.
Dus ergens in juni zat ik met de kinderen gezellig in de zetel, boek op schoot, zij gibberen voor de ene mop, ik gibberen voor de andere mop. Want maak je geen zorgen, als je netjes àlles leest is dit verhaal even grappig voor volwassenen als voor kinderen! Gecombineerd met de prachtige stijl aan tekeningen is het echt super leuk lezen.
Waar gaat het dan over? Over een prinses die alles had, maar zich daardoor net steendood verveelt. Ze zucht dat er wel eens iets zou mogen gebeuren. Er zit zelfs geen draak in het bos! (Ah nee, want die zit bij de dokter, met een zware burn-out!) De koning kijkt daarom eens rond in zijn contactenlijst en voor je het weet staat er een horde ongelofelijke sprookjesmonsters voor de poort!
Wanneer je het boek gelezen hebt mag je eens raden met welke “slechterik” Aidan nog steeds in een deuk ligt wanneer ik die vermeld…
Dus: De prinses die alles had. Prachtig geïllustreerd hilarisch kindersprookje. Te verkrijgen via Mario en Nicola zelf uiteraard, maar ook in de betere boekhandel. Je zult ze ook in oktober vinden op de boekenbeurs.
Maar het strafste van al: ze zijn genomineerd door Lang Zullen Ze Lezen (boek.be) voor de prijs BESTE kinderboek! Dus als jullie net zoals ik overtuigd zijn dat dit een geweldig sprookje is, stem dan ook voor hen! En dat kan je door HIER te klikken! (opgelet: je moet in elke categorie stemmen en dan bevestigen met je VRT profiel als je er één hebt… gewoon op “stem” klikken bij deze link is niet voldoende voor een geldige stem!)
Manon gaat naar het vierde leerjaar, Aidan begint het grote avontuur van het eerste leerjaar en koos zelfs direct een bankje goed vooraan! Ze zagen het allebei keihard zitten, vooral omdat ze aan de schoolpoort met ballonnenboog en rode loper ook nog een badeendje van het GO! cadeau kregen…
Ze waren persoonlijk wat minder onder de indruk van de schepen, burgemeester, algemeen directeur en zelfs de Vlaams Minister van Cultuur en Jeugd die hun opwachting maakten om het schooljaar officieel te openen, maar de volwassenen luisterden flink naar de toespraken en applaudisseerden luid voor het lerarenteam met een aantal nieuwe gezichten. En nu op naar een jaar vol leerplezier. En echt plezier, want straks mag de hele school nog naar de kermis ook!
Het was dus nog eens tijd om gebruik te maken van ons abonnement. De kinderen en echtgenoot waren voor het eerst getuigde van kwakende kikkers. De maki’s zegden hallo. De dino expo is heel leuk. De pauwen hebben kuikens. De kinderen wilden niet naar huis zelfs al bleven we tot 21u plakken… En Manon kreeg een staart!
En het resultaat mag er wel zijn vind ik! Infinity scarf voor de winter, check!
Ik ging naar we Foo Fighters in het Sportpaleis en ik nam mee… Mijn Rammstein Rosenrot top. Want zo gaat de band shirt rule: draag nooit een T-shirt van de band die je gaat zien op hun concert. Ik spotte veel mensen die de regel kennen. Ik spotte ook veel mensen die hem niet kennen.
In elk geval was de show geweldig, voor een gedetailleerd rapport verwijs ik naar de dagbladen en radio dinges. Voor mij mag deze show in mijn top van best afgewerkte shows, achter Scorpions (waar de drummer van de Foo Fighters voor zijn solo duidelijk de mosterd haalde) en Rammstein, rivaliserend met Marcus Miller.
Ik heb mij dus geweldig geamuseerd daar in het Sportpaleis 🙂
We gingen nog eens met de servies groep naar de Brocante en antiek markt in Heusden Vesting in Nederland. Blijft een geweldig stadje om te wandelen, en leuk om op de markt te staan met zoveel moois.
En uiteraard kocht ik zelf ook wat servies…
Maar ook een pianoboekje:
En dit prachtige paar oorbellen met een mooi verhaal. Het zijn vintage replica’s van art deco oorbellen. In 1971 zijn er 5 paar van gemaakt, maar bij de juwelier die ze zou verkopen kwamen ze letterlijk in de vergeethoek terecht. Nu, lang na zijn pensioen, werden ze op zolder gevonden bij de stock restanten om door te verkopen aan een brocanteur. Hij hield 1 paar voor zijn vrouw en ik kocht nu het laatste paar. Zijn ze niet geweldig?
Opnieuw een geweldige uitstap 🙂
Van weggeweest. Sorry aan mijn trouwe lezers, maar mijn hoofd zocht wat ruimte, dus heb ik die op verschillende vlakken gemaakt, en blijkbaar was bloggen één van de dingen die gedurende een periode te veel plaats in nam. Maar ik denk dat ik nu wel terug ben 🙂
En om er direct nog eens in te vliegen: I LARPED! In dit weer. Yup. Goe zot, ik weet het, maar andere deelnemers waren nog zotter, met extra pels en harnas en latex maskers en zo. Maar we hebben het de spelers precies wel naar hun zin gemaakt. But fun we had. Sfeerfoto’s en foto’s van mezelve (dat mag van de GDPR, jaja!):
Ik speelde onder andere de godin Skye (Genezing, Bescherming, Gerechtigheid) met het Venetiaanse masker en de zilvergrijze pruik. En ook een adellijke dame die nogal in de clinch zat met andere adellijke families.
En ik had geluk! Ik denk dat ik zowat de kleinste hoeveelheid muggenbeten heb van alle aanwezigen. Er zaten blijkbaar tijgermuggen op dat terrein. Die door kledij heen prikten. De hoeveelheid allergische reacties op muggenbeten bij de deelnemers is amper bij te houden!
En nu eens zien of ik terug regelmatig aan het bloggen sla, nu mijn hoofd terug wat ruimte heeft gemaakt 🙂
Om het eens over iets leuks te hebben. Onlangs was het weer tijd voor de nieuwjaarswafelbak die ik traditioneel zowat ben beginnen geven voor mijn meter en peter. En ook de perfecte gelegenheid om mij Boch Dragon servies voor de eerste keer uit de kast te kunnen halen.
En ik kan er met enige trots bij zeggen: ze waren heel lekker, en geen enkele wafel was mislukt!
Nom!