De tijd vliegt, en Manon viert vandaag haar maanddag: 4 maand! Wat is dat snel gegaan! Ik kan me nog amper herinneren hoe het was om zwanger te zijn… of de bevalling zelf…
Intussen evolueert ze zoals elke baby verrassend snel. Sinds vorige zaterdag eet ze groentepap. Deze eerste week enkel aardappel en worteltjes. Papa heeft foto’s genomen van haar boze snoetje toen ze het eerste lepeltje in de mond gestopt kreeg.
Kom dat tegen, zo een vieze pap die ze nog nooit gesmaakt had zo plots in de mond, en mama maar lachen! Na 3 hapjes was de kous af en klonk er enkel nog geween, dus snel de worteltjes vervangen door een lekkere fles. Op zondag was de tweede poging iets meer succesvol: de volle 10 hapjes! En toen weigerde ze de mond nog open te doen. Gelukkig blijft er gestaag vooruitgang in zitten. Gisteren was voor het eerst het bordje leeg!
En als dat nog niet genoeg was leerde ze zich 1 dag voor haar maanddag omdraaien van op haar buik naar op haar rug.
De tijd gaat snel. Toch even stilstaan en kijken naar het nu zou ik zo zeggen.