Dag Liesje.
16, dat is nogal een leeftijd hé. Een brief naar jou, bijna 20 jaar later. Wat een idee, al die jaren die intussen al zijn voorbijgegaan. En wat een rollercoaster die je te wachten staat!
16 is een fijne leeftijd. En ik raad je aan ervan te genieten. Gelukkig doe je dat ook wel zo goed en zo kwaad mogelijk. Je eerste lief dat je helemaal naar huis wandelt, fiets aan de hand. Je eerste echte degelijke kus (alles erop en eraan), op de oprit van het huis, met bonkend hart want iedereen kan het zien. Met hakken naar school. Je klasgenoten snappen het niet. Ze snappen jou niet. Maar toch hou je het hoofd meestal wel recht.
Je zal het niet geloven dat één van je klasgenoten 20 jaar later op het Boombalfestival trots zijn verloofde zal komen voorstellen, om er nog specifiek bij te vermelden dat zijn 17-jarige ik in die tijd jou het meest van al appreciëerde. Zonder bijbedoelingen. Gewoon dat je steeds vriendelijk en begripvol naar hem toe ageerde.
Liefste 16-jarige ik. Hou je taai. De komende jaren worden moeilijker. Probeer toch jezelf te blijven. Je zal nog wat fouten maken, maar telkens een schat aan wijsheid daaraan overhouden. En uiteindelijk zal je veel van je onzekerheid kunnen laten varen. Geluk komt er echt aan. Beloofd.
Je ik.
