Mooie, mooie Kate

We vergaapten ons allemaal aan Kate Middleton deze week. Professioneel opgemaakt en gekapt stond ze 12 uur na de geboorte van haar tweede kindje voor de deur van het hospitaal in een dure jurk, met de perfecte snit deze keer om de mummy tummy te verbergen. De jurk van de eerste bevalling was daar eerlijker in. Na 5 minuten foto’s nemen mocht ze in de comfortabele auto stappen op weg naar haar eigen bed, een nanny, een verpleegster, een vroedvrouw en haar eerstgeborene. Voor velen niet te geloven. Maar een vlotte bevalling, een goede styliste en nét genoeg tijd maken veel goed om een bijna onmogelijk plaatje neer te zetten. “Hoe is het mogelijk?”, vroeg iedereen zich af.

En dan kondigen ze hier in België aan dat er paal en perk gesteld moet worden aan lange(re) verblijven in de materniteit, bijna in dezelfde adem. En iedereen hoort: “Want zie, die kan het toch ook!?!”.

Om even te illusteren: de bevalling van Manon was niet vlot te noemen. Eerste keer dus heel veel onzekerheid, weeën die niet op gang kwamen, baxters langs hier en langs ginder, een slapeloze nacht en volledige uitputting. De bevalling zelf zorgde ook nog voor een bloedtekort, waardoor ik hulpeloos en zwak moest toekijken hoe Manon de volgende dag haar eerste badje kreeg. Rechtop zitten was die eerste dagen een hel en ik kreeg van één van de verpleegsters onder mijn voeten omdat ik bovenop de regelmatige dafalgan ook 1 enkele brufen had gevraagd voor de pijn. Toen ze mij vertelden dat ik omdat Manon net op de “wissel” geboren was mocht kiezen of ik nog een dag langer in het ziekenhuis bleef kon ik mijn geluk niet op en bleef dankbaar dat extra vijfde dagje. Op de foto’s zie ik er kapot, uitgeput en niet zo gelukkig uit, hoewel ik wel heel trots en blij was over dat mensje dat we net gemaakt hadden.

3 jaar later diende nummer 2 zich aan. Een heel ander verhaal. Weinig slaap maar wat je een normaal verloop van een bevalling kunt noemen met eerst rustig wat weeën en opbouwen naar de uiteindelijke vlotte bevalling. Luttele uren na de bevalling huppelde ik rond in de kamer om zelf vanalles te nemen, zelf Aidan te verzorgen, enz. Rechtop zitten was niet het minste probleem en ik smeekte de dokter bijna om naar huis te mogen die derde dag. Ik vergeet nooit de huilbui omdat ik nog een uur extra moest wachten tot het kinkhoest vaccin bij mij en mijn man gezet was en de gyn haar goedkeuring moest geven. Ik wilde naar huis, mijn eigen ding gaan doen! Ik was er klaar voor en ik voelde me gevangen!

Hiermee wil ik maar meegeven: mevrouw De Block, de ene bevalling is de andere niet. De ene zwangerschap is de andere niet. De ene vrouw is de andere niet. We zijn inderdaad niet ziek, maar ons lichaam is letterlijk binnenstebuiten gekeerd. Een strenge regel plaatsen op het verblijf in de materniteit is in mijn ogen niet direct de juiste aanpak. Een verandering in de algemene mentaliteit over hoe we met pas bevallen vrouwen omgaan en bijvoorbeeld de kraamhulp nog vlotter beschikbaar maken voor zij die vroeger naar huis gaan is misschien een betere zet. Dat die hulp automatisch geregeld wordt door het ziekenhuis, ook bezoekjes door de vroedvrouw en dat je als pas bevallen (of op bevallen staande moeder) niet jezelf door een kluwen van administratie moet worstelen om die hulp voordelig te krijgen lijkt mij ook een goede zet. Mijn toenmalige hospitalisatieverzekering gaf 3 jaar geleden daarin al een voorzet: de extra terugbetaling van de kraamhulp was evenredig met het verblijf in de materniteit. Bleef je langer, dan werden er minder uren terugbetaald, ging je snel naar huis dan kon je de hele kraamperiode van 6 weken genieten van 8u volledige terugbetaling van een crème van een kraamhulp die voor jou kookt, even stofzuigt en jou je broodnodige douche laat nemen en dut laat doen terwijl baby in goede handen is. Er zijn inderdaad veel landen waar poliklinisch of thuisbevallen de norm is, maar de omkadering van de jonge moeder is daar ook niet te vergelijken met wat wij hier hebben.

En ik stel ook voor dat u de screening voor postpartum depressie even anders organiseert. Mijns inziens een groter probleem dan dat extra dagje je kraamtranen hun gang te laten gaan in de veilige omgeving van je kamer op de materniteit.

My 2 cents…