Een bedenking tussendoor…

Ik kijk rond naar de wereld rondom. En ik luister. En ik lees. En ik wilde er ook eens iets over zeggen.

Als ik kijk op twitter en op facebook zie ik in mijn timeline dat ik vrienden en kennissen heb van beide uitersten van het politieke spectrum en alles daartussen.

En ik zie ze allemaal even graag, ook al ben ik het vaak niet eens met hun standpunt. Of zij niet met het mijne. Iedereen heeft recht op zijn mening, en om die op een rustige manier te uiten. En de meeste van mijn kennissen respecteren elkaar daarin.

Wat ik nu jammer vind is dat heel vaak de discussies ontaarden in “als jij niet denkt zoals ik, dan …”. Ik zie vriendschappen eindigen, of andere ontstaan. En dat kán zeker iets goeds zijn. Maar misschien ook niet.

Vaak zie ik een vriendschap opgeblazen worden omdat een dergelijk verschil in mening op een medium besproken wordt dat wegens de snelheid en de korte aard van de boodschappen het échte standpunt van de persoon niet kan weergegeven worden.

Omdat we online nu eenmaal niet met een pint/glas wijn/glas sap in een gezellig warm café zitten waar we kunnen uitweiden over het hoe en waarom van onze mening. Waar onze eigen ingebakken vooroordelen (cognitive biases) vandaan komen.

Mag ik jullie vragen om online commentaren even na te lezen voor je ze post? Is dit wel écht wat je wilt zeggen, denk je dat de boodschap die jij wil brengen in die 140 lettertjes (of wat meer op facebook) zal overkomen op de manier waarop jij gewild had? Ben je zeker dat je de gevolgen wil dragen? Echt?

Ik hoop dat iedereen wat rustiger en serener terug met elkaar zal kunnen omgaan als we allemaal terug wat meer het respect dat we beweren te hebben voor elkaar ook actief gaan tonen.

Allemaal.

Respect.