Intussen begint mijn buik serieus op een ballon te lijken, en beginnen natuurlijk de andere ongemakjes: plaatstekort.
De grappigste manifestaties van dat plaatstekort ondervind ik als ik aan mijn bureau zit op het werk.
– Als ik normaal rechtzit op mijn stoel, dan voel ik dat baby verwoed rondspartelt in de liesstreek, plaats die op dat ogenblik een beetje geklemd zit.
– Als ik tot tegen het bureau aan zit word ik achteruit geduwd, baby vindt dat er een deuk is op de lijn waar het tafelblad mijn buik raakt en duwt die weg, waardoor ik achteruit geduwd word
– Wanneer ik dan achteruit leun met de voetjes omhoog om de gezwollen voeten tegen te gaan, begint mijn buik de samba te dansen
Ik vind het super, vooral wanneer het rondspartelen niet in de buurt van blaas of maag gebeurt. Anders ben ik gezien: de spurt naar het toilet trekken of de spurt naar het glas water om de reflux tegen te houden.
Maar ik geniet er eigenlijk wel van, interactie met baby in de buik 🙂