Na een (veel te lange) rustpauze was het gisteren eindelijk nog eens zo ver: we trokken naar Borgerhout om in Casa de Carmen te genieten van het bal ter gelegenheid van de start van de danslessen van Frisse Folk. Die danslessen heb ik al van voor het begin van mijn zwangerschap achter de rug: we waren begonnen op niveau 2 bij de Boombal danslessen, dan doorgegroeid naar niveau 3B bij Frisse Folk waarvan de lessen gegeven werden door bezieler Koen D’Hondt en dan naar niveau 4 gekatapulteerd. Dit niveau (het hoogste) hebben we herhaald tot aan de zwangerschap, wanneer het duidelijk werd dat er niet zo veel meer te leren viel en er een hele hoop nieuwe mensen eraan begonnen, wat voor ons een hoop herhaling zou betekenen.
Niettemin zijn we dol op de intieme bals die Koen organiseert om een lessenreeks te beginnen. En deze keer met het neusje van de zalm: Naragonia

Toon en Pascale speelden op onze vraag de openingsdans van ons huwelijksfeest, het mooie Calimero dat Pascale componeerde, een hanter-dro die we als onregelmatige scottish dansten. Het is dus telkens weer een leuk weerzien. Zeker aangezien we uiteindelijk toch besloten Manon mee te nemen. Pascale was verrukt om de baby te zien, en haar buikje is intussen ook mooi bol.

Het geluid in Casa de Carmen was echter een probleem. De kabels waren wel aangesloten maar er was precies toch iets dat maar niet wilde lukken. Daarom werd mijn ventje snel ingeschakeld om de knopjes te hanteren en na wat knoeiwerk met de lastige installatie werd het concert/bal een typisch romantisch Naragonia moment met mooi geluid en schuifelende voeten.

Er was echter ook iets te vieren: de CD voorstelling! En tot ons groot geluk zelfs nog beter nieuws: ze hebben een tunebook uitgebracht! Hun nieuwe CD Carabal is weeral een pareltje, met de terugkeer van gastmuzikant Gregory Jolivet op zijn prachtige alto draailier en andere fijne muzikanten zoals Philip Masure en Maarten Decombel. Zoals gewoonlijk zijn de titels van de nummertjes grappig en lief en wordt de cover versierd door een beesten”paar”tje.

Het was een super gezellige avond, met een hoop mensen die we al lange tijd niet meer gezien hadden. Manon keek haar ogen uit naar de muzikanten en de langzaam voorbij draaiende dansers en viel pas naar het einde toe uitgeput in slaap.

En wij kijken al uit naar het volgende bal: Manimoen (niet toevallig ook met Toon Van Mierlo maar met 3 andere super muzikanten) in Brussel op 12 mei!
Maar daar gaan we toch een babysit voor reserveren…