Het is nu eenmaal zo: na een bevalling is Fredje het Buikvetje overduidelijk aanwezig. Dat plus het feit dat de buikspieren vrijwel verdwenen zijn. En om niet met andere nog meer schaamtelijke problemen te zitten ga ik dus braaf naar de postnatale kine.

Man! Ik was vergeten hoe zwaar die oefeningen zijn!

Gelukkig ga ik bij een compleet getikte kinesiste die het allemaal draaglijk maakt met haar zotte verhalen en opmerkingen, terwijl ik op de trilplaat gezet word, reeksen buikspieroefeningen doe en als kers op de taart nog even op de tafel mag liggen om mijn buik een beetje te laten “stofzuigen” om zo plaatselijk de vetverbranding te stimuleren. Ik zeg u: na dat uurtje sta ik zowat te bibberen op mijn benen. De sessies zijn telkens om 14u, zo heb ik gelukkig een twintigtal minuten om te recupereren voor Manon moet afgehaald worden op school.

Nog 5 kilogram te gaan…