Zaterdag gingen we voor het eerst met Manon naar een larp (live action roleplay). Een aangepaste kinderlarp, uiteraard, specifiek gericht op kinderen van 6 tot 12 jaar, hoewel er een paar 5-jarigen ook voor het eerst deelnamen.
Het spelsysteem is eenvoudig en duidelijk: levenspunten en magiepunten worden uitgebeeld met ringen in specifieke kleuren die de kinderen meedragen aan een grote ring aan hun riem, magische spreuken op duidelijke kaartjes. Uiteraard worden gevechten uitgespeeld met de typische zachte larp zwaarden en andere wapens.
Manon koos ervoor om tovenares te zijn, en kocht 2 spreuken: een genezingsspreuk en een vuurbal. De rest van de dag spaarde ze haar gele ringen om de volgende keer iets krachtiger aan te kopen, ik ben nu al benieuwd!
Tijdens het spel leerde ze eerst omgaan met larp wapens, daarna namen ze deel aan “ridderspelen”. Ik begeleidde samen met een vriend die ook met zijn zoon aanwezig was het gebeuren op de draailier. Tot het hoogtepunt van het evenement begon met de ontvoering van de prinses die diezelfde avond nog zou trouwen! De laatste keer dat ik haar zag tijdens het evenement trok ze met de dikke 50 andere kinderen op om de prinses te bevrijden, haar hartje bonkte van de spanning…
Maar ik ging op weg om de echtgenoot naar de spoed te brengen. Bij een gevecht wilde hij wegrennen, deed een misstap en kwam hard neer op zijn schouder. De spoedafdeling in Maaseik was gelukkig heel rustig en we werden snel geholpen. Het verdict: schouder deels uit de kom, een harnas om te immobiliseren en terug te trekken en pijnstilling. Intussen bevrijdden de kinderen de prinses, werd er een heel complot ontdekt en ontmanteld en trouwde de prinses met de koning van de krijgers uit het zuiden. Tot slot werden alle kinderen tot Drakenridder geslagen, maar Manon sprak de eed niet uit. Ze wil geen ridder zijn, ze wil gewoon Manontje blijven.
Na het avondeten waren we terug op het terrein om op te ruimen en huiswaarts te keren. De timing van het weer bleek perfect: de hele dag prachtig weer zonder té warm te worden, bij het afronden van het opruimen van het terrein rondom begon het te stortregenen.
Een prachtige ervaring voor haar eerste larp, Manon kan nu al niet wachten op de volgende. Ze kreeg haar eerste echte larpzwaardje en wil tegen september ook een écht kostuum. Werk aan de winkel!