Warning: lang verslag! Dankzij een paar meevallers en aangezien Manon er groot genoeg voor is besloten we nog eens naar Disneyland te gaan. Het was sinds onze huwelijksreis geleden dat we nog eens naar een Disney park gingen en dus nog langer geleden dat we nog eens naar Parijs gingen. De eerste keer ook voor Manon, die grote fan is van Disney Jr. maar intussen ook meer en meer de Disney classics ontdekt.
Dag 1: natuurlijk vertrokken we 2 uur later dan gepland, duh. Zeker wanneer je de avond ervoor nog een verrassingsuitstapje cadeau krijgt van je echtgenoot omdat je jarig bent terwijl je net dan plande de koffers in te pakken. Al bij al viel het nog mee, picnic onderweg en tegen 14u waren we ingecheckt in hotel Newport Bay Club en op weg naar de parken! We gingen eerst voor het iets rustiger Disney Studios. Sinds mijn laatste bezoek zijn er 3 attracties bijgekomen, waarvan 2 geschikt voor kinderen: de slinky dog ride (Manon ging uit haar dak!), de parachutes (te lange wachtrij) en de R/C car (nieuwe interpretatie van de klassieke piratenboot, cool gedaan!). Natuurlijk was de Cars ride ook een must. We zagen de bijna afgewerkte Ratatouille attractie achter de schermen. Jammer genoeg heeft de studio tram tour geleden onder deze nieuwe attracties en blijft er van de hele rit enkel nog wat stages met veel water en vuur over. We bezochten ook de interactieve Stitch Live die we 5 jaar geleden voor het eerst in de US zagen, gevolgd door de leuke poppenshow van Disney Junior. Onze kleine meid danste door de straten! Diezelfde avond gingen we nog naar het Disneyland park waar Manon dolgelukkig was om gewoon door het kasteel te mogen wandelen, om in restuarant Blue Lagoon een lekker menu te verorberen. Je ziet daar steeds de bootjes voor Pirates of the Carribean vertrekken, en na de maaltijd was Manon ervan overtuigd dat ze dat ook wilde doen. Ok dan. Ze werd even bang in de donkere gang: er was geen wachtrij en we liepen helemaal alleen in het schemerduister, maar de eigenlijke boottocht vond ze fantastisch, inclusief de waterglijbaantjes! We maakten het die avond niet te laat want de dag erop zou lang worden, dus wel sloten de dag af met een ritje op de paardenmolen.
Dag 2: Vroeg opgestaan en Manon koos ervoor om haar Minnie Mouse jurk te dragen. Bij het ontbijt werd ze een beetje boos: de mensen spraken haar aan als Minnie. Zij was toch helemaal Minnie niet? Die mensen waren allemaal in de war! Zij is Manon verkleed als Minnie, dat zie je toch? Kinderlogica 🙂 We kwamen op tijd het park in om onder de oude molen aan te schuiven voor een uitnodiging om een Echte Disney Prinses te ontmoeten. Daarna deden we zowat alle open attracties in het park die geschikt zijn voor kleine kinderen: Sneeuwwitje, Pinocchio, Casey Jr., de bootjes door sprookjesland, It’s a Small World, rondrijden in de trein,… de wachtrij bij Peter Pan was gewoon te lang dus die zouden we nog even uitstellen. We konden een foto maken met Pooh en Eeyore en ontdekten plots Stitch, maar het eerste echte hoogtepunt van de dag was toen we na wat aanschuiven eindelijk een echte prinses konden ontmoeten: Assepoester! Assepoester nam haar tijd: ze complimenteerde Manon voor haar mooie outfit, was die speciaal voor haar? Ze gaf graag een handtekening in het verzamelboekje en stelde een hoop vragen (ter info: Engels/Frans, mama was vertaaldienst). Het wachten meer dan waard! Daarna dus in de tourist trap gestapt en één van de mooie foto’s met Assepoester gekocht in een leuke kader. Die avond gingen we voor een snelle hap naar de Village en keerden nadien terug, Manon werd al heel moe maar was vastberaden: we zouden de Disney Dreams show zien om 22u30! De show was prachtig, zeer ingenieus gebruik van projecties op het kasteel en op watergordijnen, en natuurlijk eenvoudig maar prachtig en goed uitgedacht vuurwerk! In de bus terug naar het hotel viel onze meid als een blok in slaap, ze werd amper wakker toen ik haar pyama aantrok.
Dag 3: iedereen had wat moeite om uit bed te komen. Gelukkig deden ze aan het ontbijt niet moeilijk dat we wat later waren. We gingen terug naar het Disneyland Park om eindelijk Peter Pan’s flight te doen, waar inderdaad bijna niemand stond aan te schuiven. Daarna deden we de attracties die Manon nog een tweede keer wilde doen: It’s a Small World op kop! Die ochtend namen we nog een extra beslissing: we lieten Café Mickey voor wat het was en besloten de nodige opleg te betalen om in het Disneyland Hotel bij restaurant Inventions het buffet met de Disney figuren te nemen. Op weg er naartoe werden we verrast door personnages in Main Street die niet veel later in dansen en zingen uitbarstten, heel erg leuk met liedjes uit Seven Brides for Seven Brothers en Meet Me In Saint Louis! Manon genoot en haar boekje vulde zich netjes met handtekeningen van Pluto, Mickey, het witte konijn, … Buiten begon het te regenen, toen wij knus zaten te genieten in het restaurant. De namiddag was gereserveerd voor de Studios waar we op tijd waren om tussen de buien door de parade te zien. Daarna trotseerde ik de trage wachtrij voor Crush’s Coaster. Het wachten meer dan waard! Ook al ga je in deze rollercoaster niet overkop en gaat hij niet enorm snel, je krijgt wel het gevoel dat je niet meer weet waar boven of onder is door het felle draaien en de versnelling in de bochten. We sloten de dag af met een ijsje en een drankje, gevolgd door souvenir shoppen.
Alsof de weergoden ons het fijne verblijf gegund hadden, begon het te stortregenen op het ogenblik dat we de parking van het hotel verlieten. Manon hield trots haar Elsa pop vast die ze na 3 dagen twijfelen absoluut wilde en viel snel in slaap, wij genoten gedurende de hele terugreis van het refrein van Let It Go… (intussen vond ik de aan/uit knop)
Alweer een geslaagd bezoek aan Disneyland. Wanneer Aidan binnen een paar jaar groot genoeg is wordt het volgende ingepland!
Dit klinkt alsof het superleuk is voor ouders en kindjes 🙂
Vanaf welke leeftijd denk je dat het een beetje haalbaar is met de kleinere kindjes? Onze oudste is oud genoeg en ondertussen de 120 cm gepasseerd (een volledige 6 maanden puffen en zuchten wegens geen 2 cm gegroeid ;p ) maar onze kleinste man is nog geen 2 jaar. En ik wil dan toch graag pas gaan als beide er iets aan hebben 🙂
ttfn
Annelies
Ik zou zeggen dat het handigste toch is dat ze uit de pampers zijn maar zeker met de buggy, het zijn lange dagen. Om er optimaal van te kunnen genieten zie ik 4 jaar als een grensleeftijd, dan dragen ze ook de herinneringen beter mee en is er die herkenning van alle personnages, je ziet de “Disney Dream” in hun ogen glinsteren aan die leeftijd. En dan genieten ze ook echt van de attracties.
120cm is de minimum lengte voor Rock n Roller Coaster, maar voor Space Mountain is het 132 cm! Indiana Jones zelfs 134 cm (snap ik echt niet, die wagentjes zijn zoooo krap!). Crush Coaster is 107 cm, die gaat niet overkop, maar je moet wel een sterke maag hebben, dus niet doen als ze autoziek worden. De parachute drop is zelfs vanaf 102 cm. Het park is echt gevarieerd, en dankzij de parent switch moet je maar 1x aanschuiven samen om dan elk om beurt de attractie te doen terwijl de andere ouder bij het te kleine kind wacht.
Aha, dus nog een 2,5 jaar wachten en dan kan het, tegen dan zal de oudste ook wel de 130 cm gehaald hebben en wat meer attracties kunnen doen 🙂
Dankjewel!