De eerste was zo erg nog niet: de kerstboom ontmantelen en aan de straat zetten voor ophaling. De Kerstperiode definitief afsluiten. Om er niet depri van te worden (ja, ik hou van Kerst!) heb ik snel 20 tulpen in huis gehaald in lekker schreeuwerige kleuren. En de Alessi kerststal staat er ook nog, die is gewoon veel te cool en ten slotte zijn de drie koningen nog maar net gepasseerd.
Periode 2 afsluiten viel wat zwaarder. Ik heb het park afgebroken en het gaat terug naar de eigenaars (we hadden het voor onbepaalde tijd in bruikleen). Hij wil er al een tijdje niet meer in en begon het als straf te zien. We installeerden dus de nodige extra hekjes en maakten afspraken over het gesloten houden van de deur naar de berging. Ik ontmantelde het rustig en methodisch, zette alles klaar voor vertrek met alle vijsjes en stukjes netjes in een zakje eraan gebonden. Klaar voor de volgende gebruiker.
Deze verandering was voor Manon ook een verrassing. Ze wist dat we de kerstboom weg zouden doen, aangezien vandaag alle bomen worden opgehaald door de groendienst. Haar reactie toen ze zag dat het park ook weg was bleek een mix van verrassing, verbazing en verwarring. Maar ze leek er zich snel overheen te zetten. De kleine man trok zich er niets van aan en ging gezwind op de mat in de speelhoek zitten spelen.
Een nieuw jaar, een nieuw tijdperk voor mama. De baby wordt peuter.
Mooi geschreven. Kan niet makkelijk zijn. Mijn zus is nog maar zwanger vaan haar eerste, en zij is de eerste van ons drie dus kan ik er mij nog niet veel bij inbeelden, maar ik kijk er wel naar uit.