Toen ik gisteren op de crèche arriveerde om Manon op te pikken was ze vrolijk aan het spelen. Beetje gevaarlijk wel, op en af een speeltuig in rondjes heel de tijd. Ze was de grootste die er nog was, kleinere kindjes zaten in een park of in stoeltjes met grote ogen rond te kijken naar de opruimwerken die net begonnen waren: alle speelgoed in de bakken!
Toen ik binnenkwam kreeg ik direct verontschuldigingen aangeboden van de verzorgster. Manon was wild geweest toen ze op een speeltoestel stond en eraf gevallen. Tot tegen een kastje. Het was niet ernstig, maar ik mocht niet schrikken.
Resultaat: een dikke bult op haar voorhoofd, boven het rechteroog. En deze warmte doet daar natuurlijk niet goed aan, zwellingen durven langer aanhouden en dikker worden met zo’n weer. Tegen de avond is ze ook beginnen klagen over pijntjes in haar voetje, ik vermoed dat de val te maken heeft gehad met uitglijden, en dat zo dat voetje een beetje verzwikt is. Er is niets aan te zien: geen zwelling, geen wondje, geen verkleuring.
Blutsen en builen, het leven van een peutertje 😉