Wijvenweek: Moh, kijkt nu. We zitten hier met een mening!

Eén van de topics die aangereikt werden voor Wijvenweek was “Bewust Kinderloos”. Het treft mij dat ik dit onderwerp de laatste tijd vaker en vaker tegen het lijf loop. Zou het met leeftijd te maken hebben? Zit ik plots in een leeftijdcategorie waar mensen dit een hot issue vinden?

Ik snap het probleem niet. Ik ben voorstander van vrije keuze: aan jou om je leven te overwegen en je beslissingen daaraan af te wegen, met alle gevolgen van dien.

Mensen kunnen bewust kinderloos blijven om een massa redenen. Sommige mensen LIJKEN bewust kinderloos maar zijn dat niet. Een soort van stigma kleven op kinderloze koppels, dat is ronduit pijnlijk. Voor hen die echt bewust de keuze maakten maar nog meer voor hen die uit noodzaak kinderloos zijn en dat nog eens extra onder hun neus gewreven krijgen.

Ik ken koppels die 100% resoluut voor kindjes en een typisch gezinsleven gaan. Sommigen zijn op die manier volstrekt gelukkig. Bij anderen voel ik de onderhuidse spanning branden wanneer ik ze ontmoet.

Ik ken evengoed koppels die resoluut ervoor kiezen geen kinderen te krijgen. Dat wil niet zeggen dat ze niet graag kinderen zien, soms zelfs ronduit in tegendeel. Net zoals elke vrije beslissing die een persoon kan nemen is deze bij mijn vrienden steeds stammend uit hun ervaringen: hoe hebben zij hun kindertijd of andere momenten in hun leven ervaren?
Ik heb een vriend die zijn vader zo haat dat hij resoluut die genen niet wil doorgeven aan een volgende generatie. Een andere vriend heeft gezondheidsproblemen en beseft van zichzelf dat de druk van de zorg om een, eerlijk gezegd hulpeloze, baby te veel zou zijn voor hem. Een vriendin heeft haar leven tot nu toe zo ervaren dat ze wel dol is op kinderen maar zelf de druk er niet bij neemt. Sommigen hebben ervaringen achter de rug waardoor ze deze wereld aan een kind niet willen aandoen.

Wie zijn wij om mensen op hun beslissingen aan te kijken? Wie zijn wij om sociale druk te zetten bij mensen die voor hun goed en zelfs voor het goed van een ongeboren kind een voor hen zeer juiste beslissing maken?
Dat ze er achteraf spijt van zouden krijgen? Neen, dat denk ik niet. De meesten zijn al ver genoeg gevorderd in hun leven om te weten dat ze er geen spijt van zullen krijgen.

Dus ik zou zeggen: kinderloos of niet, bewust of niet. Iedereen neemt beslissingen in zijn leven. Iedereen draagt er de gevolgen van. Maar ga er alsjeblieft niet van uit dat je de wijsheid in pacht hebt waar het kinderen betreft: het is geen rozengeur en maneschijn, er zijn momenten die ervoor zorgen dat het in beide richtingen meer dan waard is. Koester dat in je eigen leven en zoek naar de balk in je eigen oog, voor je de splinter bij een ander begint te analyseren.