Vrijdag is het al zover: Manon wordt 2! Nu verval ik even in clichés.
De tijd vliegt zeg! Zo groot dat ze al wordt! Ik zie ze nog altijd als pasgeborene op mijn buik liggen en zie dat juffrouwtje daar nu lopen!
Exit cliché-modus 😉
Omdat ze vrij laat op het jaar verjaart en er dus ook Sinterklaas en Kerst en Nieuwjaar zit aan te komen plaatste ik haar feestje een weekendje vroeger. Gisteren werden dus grootouders en meter en peter uitgenodigd voor taart en koffie.
Ik krijg altijd hartpijn wanneer ik die mooie gedecoreerde taarten zie die bij de bakker opgehaald worden. Vooral van de prijzen die ze daarvoor vragen! Jikes! Door iets of wat van peer pressure en de verzekering van iedereen dat het keigemakkelijk is (zie zelfs op de blog van ;Tante Tweet!) om cupcakes en taarten te versieren met die pasta’s van den AVEVE raapte ik dus mijn moed samen.
Ik bakte een sponge cake:
Die vulde ik met zelfgeklopte slagroom en stukjes kaki persimmon fruit. Daarna vloekte ik er een half uur op los om eerst de rolfondant uitgerold te krijgen, dan tot de constatatie te komen dat 1 pakje rolfondant te weinig is om een taart van 26cm doorsnee en 7 cm hoog correct mee te bedekken. Er kwam dus een slab bovenop en een lint rondom en de rest werd afgestreken met slagroom. Ik snap waarom bakkers altijd zo’n dikke laag slagroom rondom doen. Daarna prutste ik nog eens een dik half uur met 3 kleuren marsepein. Marsepein, dat blijft dus keihard plakken aan een houten deegrol hé! De redding kwam in de vorm van mijn teflon bakpapier: een laag eronder, een laag erop en huppekee, dat rollen, pletten, snijden en puzzelen gaat een pak makkelijker!
Na een hoop zenuwachtig gevloek was ik eindelijk klaar. Niet bakker-perfect, maar wel met het beoogde effect en iedereen beaamde dat het zeer lekker was:
Haar favoriete knuffel en figuurtje uit In The Night Garden: Tombliboo-ooo!
Ze vond haar cadeautjes super leuk: na de overweldigende namiddag met een hoop neefjes en nichtjes bleef ze met de nieuwe spullen spelen na hun vertrek, en eiste ze haar nieuwe schoenen te mogen aandoen. Naar bed gaan was niet simpel, ik had precies een Duracell konijn!
Tegen vrijdag moet ik nog een stapel cupcakes maken voor de peuters in de creche. Dat wordt ook nog een fijne uitdaging!