Ja, het is de voorbije dagen een beetje stil geweest, ik was namelijk in Lovendegem voor het Boombalfestival, mijn jaarlijkse afspraak vlakbij huis met muziek en dans. Dit jaar had ik me opgegeven als vrijwillige medewerker. Braafjes had de organisatie rekening gehouden met mijn vraag voor zittend werk, en zat ik dus aan de bonnetjeskassa op donderdagavond en elke ochtend voor de verdere duur van het festival. In mijn buikige toestand kon ik toch niet deelnemen aan de dansworkshops, waarvan ik enkel Fandango interessant vond maar een uur staan springen is nu dus eventjes fysiek niet haalbaar.
Aangezien mijn ventje al deelgenomen had aan de muziekstage stond de tent al netjes klaar, en hoefde ik mijn spulletjes gewoon uit te pakken en mijn nestje voor die avond te installeren met extra dekentjes en mijn geliefde worstkussen. Daarna ging het richting festivalterrein en ten slotte richting kassashift. Het was druk: de eerste avond is altijd gratis en dus komt er veel volk op af, die allemaal dorstig en hongerig worden van het dansen. Zelfs de extra bonnetjeskassa kon de werkdruk niet verlichten. Tijdens het werk kon ik de mannen van Variomatic horen in de veel te luide grote tent en aan het einde van mijn shift was ik net op tijd klaar voor het optreden van Accordzéam in de grote danstempel. Hun Mario Bros scottish en Star Wars tovercirkel blijven hilarisch. Daarna braaf het bedje in: ik was moe en had ‘s ochtends de volgende shift voor de boeg.
Om 15u was ik op vrijdag terug vrij om rond te dolen op het festivalterrein. Eerst richting Free Podium waar Double D en Bogus sfeer in de tent brachten, daarna even luisteren naar Rue Pascale Quartet en vlak na mijn avondeten genieten van de zachte tonen van Naragonia, waar ik zelfs een onregelmatige scottish, een mazurka en een wals in 5 met mijn schatje kon dansen. Na wat rondhangen gingen we toch de grote tent in voor Blowzabella, maar spijtig genoeg was het geluid nog steeds verschrikkelijk. Heel veel feedback in de monitors, waardoor het duidelijk was dat de muzikanten het moeilijk hadden om elkaar te horen en goed samen te spelen. Ook was de muziek bijna pijnlijk luid, waardoor we heel de tijd achteraan bleven hangen.
Intussen pakten donderwolken zich samen boven Lovendegem en werden we getrakteerd op 2 hevige buien, die gelukkig niet lang duurden. Toen het terug droog was ging ik nog een half uurtje van Boréale genieten en dan was de pijp uit. Mijn schatje bleef echter een groot stuk van de nacht op en jamde mee tot in de vroege uurtjes, terwijl ik met oordopjes in de oren maar een paar schaapjes hoefde te tellen.
Nog maar een shift later slaagde ik erin om op een droog blaadje uit te glijden en mijn voet om te slaan. Het deed gemeen pijn, maar erop steunen ging nog en een kwartiertje ijspack later kon ik al terug rustig rondstappen. Tot zover het dansen tot minstens die avond. Maar niet getreurd, als ik niet kan dansen zit ik wel gewoon te luisteren. De nieuwe revelatie van het festival: Manimoen, de nieuwe groep van Pablo Golder met Toon van Mierlo en de percussionist en de bassist van Harakiwi. Een ietwat jazzyer ensemble maar steengoed.
Daarna met de dwarsfluit in de hand naar de TLS die Toon zou geven. Spijtig genoeg heb ik hier halfweg moeten afhaken: één van de deelnemende doedelzakken was niet gestemd en de baby protesteerde zo heftig dat ik er niet goed van werd! Dan maar een rustpauze inlassen en op het terrein de sfeer wat opsnuiven, kijken naar de leuke draaimolen en lekker meelachen bij het laatste stukje Boombal for Kids.
Na het avondeten werd er toch even rustpauze ingelast en deed ik een snel middagdutje. Ja, ook op zaterdag heb ik de grote tent gemeden als de pest, steeds weer die feedback en het geluid dat gewoon veel te hard stond, plus de groepen waren ook niet echt naar mijn smaak.
Maar de avond was op het free podium en in danstempel 2 goed gevuld: Violet op het free podium en in de danstempel Embrun, gevolgd door een verrassingsoptreden van Triple-X, gevolgd door Beatball. Ook hier werd ik door de baby aangemaand om te vertrekken wegens de hevige beat hoewel ik het optreden best te smaken vond, en gezien het late uur heb ik dat dan ook maar gedaan. Nogmaals dankbaar dat ik speciale oordopjes had kroop ik in mijn nest, op naar de laatste dag van het festival.
Laatste shift aan de kassa op zondagen een hoop mensen die gezellig kwamen kletsen tijdens de kalme momenten. Later kon ik gezellig rondhangen op het terrein in het zonnetje. Ik luisterde naar een paar liedjes van Miek & Roel, bleef even hangen bij Hotel Palindrone en aan het Free Podium voor An Làr Ganda, terwijl ik mijn gehuurde draailier mocht oppikken en er wat uitleg bij kreeg.
En dan begon de laatste avond, maar ook mijn hoogtepunt van het festival met 2 sets door Hot Griselda. De enige groep die enthousiast teruggeroepen werd voor een tris trouwens. Wegdromen op de melodieën, een voorzichtige polska dansen, een zachte mazurka met mijn schatje. De avond was heerlijk, en moe maar voldaan kropen we uiteindelijk allemaal samen in de tent voor de laatste kampeernacht. Maar zonder oordopjes deze keer.