Met Manon op reis met het ene paar grootouders en Aidan die absoluut op bezoek wilde bij het andere paar grootouders waren we plots een weekendje zonder kindjes. We twijfelden geen seconde en trokken voor het lange weekend naar London!
Om 9u op vrijdag zaten we gezellig te genieten van een ontbijt op de Eurostar, om 10u plaatselijke tijd waren we al aangekomen. Op naar het hotel! Ff google maps gebruiken om er naartoe te wandelen. Waarna mijn telefoon uit mijn handen glipte en spectaculair op het trottoir stuiterde. En ja: scherm gebroken dat de brokjes eruit vielen, casing beschadigd en zelfs wat geplooid, mijn mooie gsm onherstelbaar beschadigd. We gingen dus eerst maar op zoek naar prijzen om het scherm alsnog te vervangen, want de telefoon leek wel nog perfect te werken, zelfs het scherm was nog wel bruikbaar. Dat bleek nogal een zware opdracht, dus gingen we liever lekker eten en gingen we naar een traditionele pub, om met een pint cider over mijn shock heen te komen. Daarna gingen we naar het bedrijf van vrienden, waar het Open Space dag was en we gezellig aan de babbel raakten en zelfs deelnamen aan een sessie.
Maar het eerste hoogtepunt van het weekend zat er aan te komen! We gingen die avond naar de musical Bat Out Of Hell! Deze muziek die we allemaal kennen dankzij Meat Loaf is eigenlijk geschreven door Jim Steinman, en nu aangepast naar de musical die het altijd al had moeten zijn.
Kort samengevat: we werden weggeblazen! Wat een geweldige productie! Het verhaal is heel erg klassiek, dat wel, beetje Starmania-achtig bij momenten, maar het geheel is dankzij de geweldig goede cast en de leuke effecten geweldig goed gebracht! Niet zozeer de hoofdpersonnages maakten het geweldig, hoewel de rol van Strat (Andrew Polec) echt wel super goed werd vertolkt, de bijrollen door Rob Fowler, Sharon Sexton en Danielle Steers en hun respectievelijke stemmen waren echt geweldig! Hij speelt nog tot 22 augustus na de allerlaatste verlenging, dus als je ook van musicals houdt en voor die datum naar London gaat: go see! Ik kocht zelfs een t-shirt…
We bleven nog even hangen voor een foto op de moto, en gingen daarna moe maar voldaan naar het hotel voor een welverdiende nachtrust.
Op zaterdag was het prachtig weer! Ons hotel lag vlakbij Kensington Gardens, dus gingen we daar een paar uur wandelen. We wandelden helemaal door naar Hyde Park om daar de metro te nemen terug richting West End, voor een lekkere pub lunch en een tweede musical in de matinee voorstelling.
Dit keer een echte klassieker: 42nd Street! Een stuk dat origineel van Broadway komt en dat merk je! Glitter, glamour, het overbekende “Lullaby of Broadway” en heel heel veel tapdansende massa scènes. Oogverblindend met opnieuw een heel goeie cast, zelfs de understudy die de matinee voor haar rekening nam moest volgens mij niet onderdoen voor de eigenlijke hoofdactrice.
Na de voorstelling gingen we wat winkelen: fudge, thee, nieuwe schoenen. When in London… om verrast te worden door een plensbui op weg naar een Maleisisch restaurant waar we een vriend zouden ontmoeten. Gelukkig konden we schuilen in de metro en daarna genieten van heerlijk authentieke Maleisische keuken. Yum! Het dessert met rode bonen brengt nog steeds water in mijn mond 🙂
De laatste dag deden we het rustig aan. We waren eerst van plan om naar Hyde Park te gaan en een bootje te huren, maar daar stak het weer een stokje voor. Dus gingen we maar eerst voor een uitgebreid Engels ontbijt in plaats van het minimale continentale ontbijt van het hotel, en daarna zakten we terug af naar Covent Garden en konden we de lokroep van Forbidden Planet niet weerstaan. We kochten er 2 uitbreidingen op gezelschapspellen: de Chtulhu voor King of Tokyo en de “What were we thinking” uitbreiding voor Smash Up! En toen trakteerden we ons op een echte high tea voor het tijd was om naar huis te gaan.
Om 19u zaten we terug op de trein, moe maar voldaan. Weer een heerlijk weekendje Londen.
O ja, ik bestelde een nieuwe telefoon bij Coolblue op zondag op de trein naar huis, dus sinds maandag terug normaal bereikbaar…