12 maand wil ook zeggen Kind en Gezin en prikjestijd. Dit consultatiebureau ligt me echt een pak beter dan waar ik met Manon ging en na 9 maand de overstap naar mijn huisarts maakte.

Dus voor het eerst met een groter kind er naartoe: rechtop zitten op de weegschaal, vreemd kijken in de meetbak. Meneertje volg nog steeds zijn curve P85 met 11,340 Kg en een dikke 78 cm. Verklaart dus waarom ik net alle kleertjes maatje 74 in de doos mocht kieperen en de 80-86 uithalen. Hij doet alles wat hij hoort te doen en weende slechts kort bij de prikjes, hoewel hij me heel zielig en hulpeloos bekeek. U weet wel: die blik van “mama moet die nu echt? Boehoehoe!”. “Krak” zegt dat dan vanbinnen. Zijn tutje bracht gelukkig de nodige troost.

Ook voor het eerst de fameuze oogtest om een lui oog en andere kleine afwijkingen op te sporen. Het verdict: een gemengd resultaat en aarzelende doorverwijzing naar de oogarts, aangezien noch mama noch papa oogproblemen hebben. De verpleegster stelde voor om Manon ook eens te testen, aangezien ze nooit getest was, en grappig genoeg geeft ze identiek hetzelfde resultaat als haar broer. Wat meer bevestiging dus en de raad om het gewoon eens te laten nakijken. Better safe than sorry.