Toen Manon geboren werd kozen we op de lijst een roze Good Night Moon van Chicco. Het muziekdoosje op batterijen speelt in blokken van 20 minuten een loopje van Bach en Mozart, begeleid door een zacht lichtje dat aan en uit gaat. Dat ding is zwaar mishandeld door de kleine meid, maar blijkt ijzersterk. Ze heeft het nog niet afgestaan en wil het nog steeds aan om in slaap te vallen.

Wegens dat succes wilde ik de blauwe versie voor Aidan, en die bestelde ik met een cadeaubon bij Prémaman. Ik vond het een beetje vreemd dat het popje intussen veranderd was, maar er zit nu eenmaal 3 jaar tussen, dus ik trok me er niet echt veel van aan.

Dat had ik beter wel gedaan: het lichtje is niet meer geel maar een vreemd spookachtig groen, de geluidskwaliteit is veel slechter en het ding werkt eigenlijk niet (de muziek blijft haperen). Hij is ook veel lichter dan de versie die we al hadden. Slim als ik ben heb ik natuurlijk de rekening ook weggegooid, dus ik kan hem niet terugbrengen. Na een tijdje heb ik nu besloten dat deze naar de kringwinkel gaat en ik de juiste versie ga halen met geld van de pamperrekening:

Ja, moeders kunnen soms zotte beslissingen nemen.