Vorig weekend was het weer Graspop, en ik was opnieuw van de partij. Een rustpunt in mijn jaar, steeds opnieuw. We slapen in ons tentje in de tuin van de ouders van een goede vriendin die ook steeds mee gaat, op een 10-tal minuten rijden van de parking, nogal glamping met ontbijt klaar wanneer we uit de tent rollen. We steunen de lokale economie met betaalde parking (zonder file bij vertrek). We genieten van de optredens.
Op vrijdag viel het op dat Rammstein de headliner was: zij lokten een atypisch Graspop publiek naar de uitverkochte wei. Maar ik genoot eerst nog van Sólstafir (Ijsland), Amenra, Tarja (meh), Epica, Dee Snider, Europe en Scala met hun project “Brides of Lucifer”. Rammstein zette daarna letterlijk de weide in brand.
Het publiek op zaterdag was plots helemaal anders, velen voor de headliner Deep Purple. Zij brachten een heel goede show en toonden hun muzikale kwaliteiten, maar ik vrees dat ze met deze show iets beter in een zaal hadden gepast in plaats van op een festival. Niettemin een super optreden! Five Finger Death Punch bracht een alternatieve zanger mee wegens ziekte, maar die slaagde er behoorlijk goed in het publiek mee te krijgen.
En ook zondag kwam er opnieuw een ander soort dagjesmensen opdagen, voor Scorpions. Na opnieuw de belachelijke controle 2x door te gaan (1x “gewoon” waar alle vrouwen via 1 poortje moesten en 1x aan de metaaldetector, zie foto) ploften we ons in de hete wei op een picknickdekentje en bleven voor de mainstage hangen voor Alestorm (gekke piraten), Steel Panther (Aerosmith lookalikes), Mastodon, Evanescence en Rob Zombie, om voor de Scorpions toch een pak dichterbij naar het podium te trekken.
Volgend jaar weer 🙂