Gisterenavond haalden we het plastieken gordijn weg uit de living dat daar al meerdere weken hing om de grootste hoeveelheid stof te weren. Nu de keuken gepleisterd en betegeld is kunnen we eens echt kuisen en goed verluchten zodat het plakwerk correct droogt.
Toen we al het vuile karton en de beschermingen weghaalden bedacht ik me dat het terug tijd was voor een count your blessings.
– het feit dat we de mogelijkheid hebben om onze dromen betreffende het huis waar te maken
– Manon die een echte kleuter begint te worden, met wijsneusgedrag en zotte snoeten
– #defiant die lekker in mijn buik rondbotst en goed groeit
– de harde buiken die nu al enkele weken grotendeels achterwege blijven
– de fijne verjaardag met leuke vrienden
– vrezen dat je contact met iemand dierbaar kwijtraakt en dat dan plots keihard zien aangehaald worden
Ik zou zo niet moeten stressen over die verbouwing maar wat meer ademhalen en rondkijken. Zoals Ferris Bueller zegt: “Life moves pretty fast. If you don’t stop and look around once in a while, you could miss it.”