Vrijdag 16 maart was er in de Lotto Arena de Red Bull Soundclash tussen Triggerfinger en De Jeugd Van Tegenwoordig. Gezien de omstandigheden een beetje contrasterend, vandaar dat de afterparty’s afgelast werden maar het main event toch doorging.

Wegens wat tegenslag waren we te laat voor het eerste deel van de support acts (uitgenodigd door Triggerfinger) maar konden we nog meegenieten van SEF, de support act van De Jeugd Van Tegenwoordig. Best wel entertaining! Ik had rustig de tijd om rond te kijken: we stonden op het middenplein. Ik had verwacht tussen een hoop studenten terecht te komen, maar niets was minder waar. Rondom mij liepen massa’s mensen die vlot 10 tot 15 jaar ouder waren. Verrassend!

Ik vond het al vrij luid toen we binnenkwamen. En ik wist dat een voorprogramma maar een voorproefje is en de main act vaak een pak luider wordt gezet, vandaar dus dat ik héél snel mijn gehoorsbescherming aandeed, en dat bleek heel hard nodig!

De eigenlijke soundclash begon met een uitleg over het systeem en een “test” van een “meter”. Je kan misschien denken dat het een decibelmeter was, maar dat was het totaal niet: ik ken de decibelschaal, een enkele doedelzak kan al vlot over de 95dB, laten we het dus maar vriendelijk een puntenmeter noemen.

Maar goed, het concert!

Eerst en vooral, warm-up round! Triggerfinger mocht beginnen en vloog er direct keihard in. Geen zachte warm-up maar direct ambiance creëren! Na een 3-tal nummers mocht De Jeugd Van Tegenwoordig overnemen en ze brachten een paar van hun oudere hits. Het publiek had er duidelijk zin in!

Eerste ronde: The Cover. Beide bands kregen een nummer te horen dat ze in hun stijl moesten coveren. De opdracht: Man Down van Rihanna. De rockballad versie van Triggerfinger was gewoonweg om kippenvel van te krijgen! De Jeugd Van Tegenwoordig zette er een reggae-beat onder. De winnaar was duidelijk.

Tweede ronde: The Take Over. Elke groep begon een eigen nummer te spelen, de andere moest overnemen en er zijn ding mee doen. Eerst moest DJVT “All This Dancin’ Around” overnemen. Ze staken er de draak mee en lieten het overvloeien in “I wanna dance with somebody”. Toen moest Triggerfinger “Sexy Beest” aanpakken, en deed dat op zo’n indrukwekkende manier dat het al direct duidelijk was wie deze ronde zou winnen.

Derde ronde: The Clash. Elke groep moest een nummer spelen aangepast naar een bepaald muziekgenre: country (duidelijk gewonnen door Triggerfinger), disco (ex-aequo), en ten slotte gabber (zeer duidelijk gewonnen door DJVT). Gevolg: beide groepen stonden gelijk in puntenaantal, want elke ronde waren er meer punten te verdienen.

Vierde, laatste en dus beslissende ronde: The Wild Card. Elke groep mocht een artiest of groep uitnodigen om hen te ondersteunen. DJVT bracht Tim Vanhamel van Millionaire mee, die naar het einde van het nummer toe zijn gitaar aan diggelen sloeg. Ik kan daar niet tegen. Zoals ze zeggen in “Love and Death and an American Guitar”: that’s no way to treat an expensive musical intrument! Zelfs al hebben ze er speciaal een ouwe kapotte gitaar voor genomen.
Triggerfinger daarentegen liet de Lotto Arena ontploffen toen ze met Kraantje Pappie op de proppen kwamen voor een fantastische uitvoering van “Waar is Kraan?”.

Compleet te verwachten: Triggerfinger ging aan de haal met de overwinning, verdiend hoewel DJVT ook hun best gedaan hebben, maar ten slotte was het Antwerpen en niet Rotterdam 😉

Ondanks het feit dat ik me goed geamuseerd heb was ik heel blij naar huis te kunnen gaan. Gedurende het hele concert stond het geluid belachelijk hard, op sommige momenten had ik fysiek moeite met de overdreven basdreunen. Zwanger zijnde kon ik mijn oren misschien beschermen met de zwaarste filter in mijn oordoppen, maar mijn buik was niet blij en ik had een zeurende pijn tijdens de rit naar huis.
Yep, ik ben voorstander van de nieuwe geluidsnormen. Zeer zeker.