We leven nog hoor

Maar het was nogal druk de laatste tijd. Eerst zelf ziek, dus de dochter kreeg een gekocht heksenkleedje voor het Halloweenfeest op school. Waar ze zich rot amuseerde maar doodsbang was van de Piet Piraat en het Spook film die als activiteit vertoond werd. En toen kwam de echtgenoot thuis met tandpijn, die steeds erger werd. Tegen maandagochtend deed onze tandarts wat vroeger open om hem te ontvangen en een perfect gezonde tand vast te stellen. Een ontstoken zenuw dus, meneer op zware antibiotica en pijnstillers, die laatste de dag erop nog eens verzwaard door de huisdokter, want meneer moest op woensdagavond vertrekken naar Barcelona voor een conferentie. Die haalde hij gelukkig en de antibiotica doen intussen correct hun werk. Dus ja, ik stond er even nogal alleen voor wat kinderen en huishouden betrof. Maar we leven dus nog, niets dat we niet kunnen overkomen. En de kinderen amuseren zich intussen te pletter op sportkamp of tijdens de Halloween activiteiten in de crèche.

Geef een reactie