Vorig jaar kreeg ik 3 mooie grote aardbeiplanten. De typische lekkere dikke aardbei. Ze gaven mij aardbeien tot in oktober, ongelofelijk! Dit jaar ontdekte ik dat er zich kwekers hebben beziggehouden met onbekende aardbeisoorten terug op de markt te brengen. Ongelofelijk hoeveel soorten en smaken er intussen bestaan! Ik liet mij dus verleiden tot 2 nieuwe aardbeiplantjes die te koop waren bij de Brico:
De strasberry ofte framboos-aardbei: De framboos-aardbei is 100% een aardbei maar heet zo vanwege het kleinere formaat en de diepliggende zaden, die het uiterlijk geven van een framboos. De framboos-aardbei is een ras dat al bijna 100 jaar oud is en nog steeds wordt gekweekt vanwege de unieke smaak en zijn aparte voorkomen.
De pineberry ofte ananas-aardbei: een witte aardbei met rode zaden, is een van de oudste aardbeienvariëteiten ter wereld. Oorspronkelijk waren de aardbeien wit in Zuid-Amerika, en dit is dus zo’n Zuid-Amerikaanse soort. De smaak doet een beetje denken aan ananas, vandaar ook de naam.
Ik hoop op vruchten, want naar het schijnt is de nodige bestuiving voor deze 2 soorten nogal moeilijk. Gelukkig heb ik met mijn 3 stevige klassieke aardbeiplanten vlakbij al een uitvalsbasis voor stuifmeel. En dan zijn er nog een hoop dingen die je kunt doen om de planten de beste kans op slagen te geven.
Ik deed al keihard mijn best om de kans op slagen zo groot mogelijk te maken: ik gebruikte de spullen van Eskin en deed wat Es-Mix meststof in de plant-aarde en dompelde de plantjes even onder in de MicroMix wortelversterker. Binnen 2 weken ga ik de rest van de meststoffen toepassen. En nu maar aardbeien kweken!
Het volgende plan: de gele courgettezaden die ik kocht bij AVEVE eens uitzaaien in potten.