The Hobbit

Op specifieke aanvraag eens een filmreview. Voor wie het nog niet wist: ik ben een enorme Tolkien fan, en dat beperkt zich niet tot The Lord of the Rings en The Hobbit. Ook boeken zoals The Silmarillion, Roverandom, Farmer Giles of Ham, The Children of Húrin en een deel van de “Nagelaten Vertellingen” staan in mijn kast en verslond ik al herhaaldelijk.

Veel mensen die fan zijn van de boeken houden niet van de films, omdat ze te ver van het originele verhaal zouden af staan. Het visuele medium heeft ook zijn beperkingen en alles wat er in je verbeelding afspeelt omzetten naar een film met beperkte kijktijd is gewoon niet mogelijk. Ik respecteer dus de afstand tussen boek en film, en geniet zo van beide.

The Hobbit: an Unexpected Journey als film werd zeer duidelijk opgevat als prequel van de filmreeks “The Lord of the Rings”. Hierdoor zijn er ook scènes toegevoegd die je in het boek niet zult gelezen hebben, informatie die op een andere manier wordt aangebracht, aanpassingen om het ook wat meer “filmisch” te maken aangezien het origineel een redelijk soft kinderboek was. Speel deze film niet zomaar voor jonge kinderen: er zit behoorlijk wat actie en expliciet geweld in. Best eerst zelf bekijken en beslis dan of je kind hier klaar voor is. Films 2 en 3 zullen nog meer ingaan op dingen die niet in The Hobbit te lezen staan, informatie uit onder andere The Silmarillion en de appendices van The Lord of the Rings gaan hierin uitgewerkt worden, wat de lengte van deze trilogie verklaart ten opzichte van het originele boek.

Puur filmisch is de film enorm entertainend: episch, vertrouwd verhaal, zeer goeie cast, action-packed met wat komisch entertainment tussendoor. Originele cast uit The Lord of the Rings werd terug bovengehaald, dus als kijker is er direct een soort herkenningsgevoel. De scène met de trollen is echt wel leuk en ook Gollum en de reden van de beslissing van Bilbo om Gollum niet te doden komt heel goed over. De grote rol van Radagast The Brown was wel een verrassing voor mij, aangezien die in de boeken slechts sporadisch eens vermeld wordt. Hier en daar wat langdradig: te lange intro/proloog puur bedoeld om kijkers van The Lord of the Rings een herkenningspunt te geven, extra scènes om dezelfde reden. Je merkt dat het de bedoeling is om een franchising door te trekken, niet om een kinderboek te verfilmen.

Mijn bescheiden mening: over het algemeen een zeer leuke film om een avond op de bank te zitten. Maar trek het niet volledig door naar de boeken, want dan zal je teleurgesteld zijn.

One thought on “The Hobbit

  1. Mja, ik ben het er niet volledig mee eens. Ook ik ben grote Tolkien fan, en ik weet (gelukkig) ook de verschillen in media te zien. Waarom zou je een boek letterlijk verfilmen? De meesten hebben het toch al precies gelezen wat er gaat gebeuren.

    Helaas had ik niet echt het “waw” gevoel na de film, terwijl ik dat wel had bij “The Fellowship of the Ring.”
    De dwergen zijn niet meer dan kleine slapstick figuren, op Thorin na. Radagast is een idioot die duidelijk aan de weed zit (en de goden weten aan wat nog meer), en wat was dat “gevecht” onder de grond, waar ze met 1 grote stok honderden goblins van de brug gooien???

    Tussen de flauwe humor door krijg je wel weer de spectaculaire panorama’s die alleen Nieuw- Zeeland kan brengen, maar door de traagheid van het verhaal is het eerder om in slaap te vallen. Het was een enorme fout om van zo’n dun boekje een trilogie te maken, met of zonder stukken uit de Silmarillion.

    Ik ben het wel eens met je commentaar over de trollen- scène, en zeker met het “spaar Gollum” gedeelte. De raadselwedstrijd, daarentegen, was zeer letterlijk uit het boek getrokken, en je voelt gewoon hoe rigide dit stuk is. Daar hadden ze beter andere raadsels genomen om iets nieuws te doen.

    Al bij al geen sléchte film, maar niet een die ik direct op Blu- Ray ga kopen. Misschien over een dik jaar, als hij aan £ 5 in de HMV ligt.

Geef een reactie