Manon heeft nooit een exclusieve knuffel gekozen. Ze slaapt wel met één of meerdere knuffels, maar ze discrimineert niet: “samen delen, samen spelen” zegt ze nu netjes zoals ze op school geleerd heeft. De ene dag liggen er 2 varkentjes in bed. De dag erop haar Emilie pop (van die boekjes van Domitille de Pressense) en een konijn. De dag erop zijn de Tombliboos terug aan de beurt.
Aidan is een ander geval, ik voel dat nu al aan. Hij heeft duidelijke voorkeuren wanneer hij moe is. Het moet zacht zijn, en zo een lapje is onvoldoende. In bed heeft hij dus een lichte maar stevige Eeyore, naast zijn lapje dat hij vaak negeert. Beneden is hij dol op zijn Nattou giraffe:
En hoewel het dus bij Manon nooit nodig is geweest een reserve knuffel te hebben in geval van verlies of vuile knuffel, vermoed ik dat ik best een extra giraffe in huis haal voor mijn kleine man.