Prunus rotundifolia

Je kent die plant wel, de prunus rotundifolia. Sommige mensen kennen hem meer als laurierhaag. Maar met echte laurier heeft het weinig te maken. Nu ja, toen we ons huis kochten bleek de tuin aan elke kant zo’n haag te hebben van telkens 50m lang. 2 muren van dit:

Maar deze foto toont een mooie goed in toom gehouden en gesnoeide haag. De vorige eigenaars hebben ze echter nooit gesnoeid, met als gevolg dat er dus in onze tuin 2 gigantische groene muren van 5m hoog stonden en meters breed, het gazon werd al deels ingepalmd. De eerste zomer met kleine M hebben we de haag nog zo gelaten, we wilden eerst binnen in huis alles een beetje naar onze zin krijgen dus de haag deed nog een zomer haar zin en werd nog weelderiger.

Maar nu was het genoeg geweest. Met hulp van ouders werd de kettingzaag geslepen en de haag aangevallen. De nieuwe buren deden hun stuk tot onze grote blijdschap. Gevolg: de tuin vol, maar dan ook vol met bergen takken, hoger gestapeld dan ik groot ben. We kregen een hakselaar te leen van mijn broer en begonnen te verknippen: alle leerachtige bladeren op fijne takken worden vermalen en in GFT zakken gepropt (gelukkig mag je daar massa’s tegelijk van aan de straat zetten voor de wekelijkse ophaling). Grotere takken worden met touw tot pakken bij elkaar gebonden voor een paar trips naar het containerpark. Het echte hout wordt voorlopig opzij gelegd om te verzagen zodat we er in de winter mee kunnen stoken in de houtkachel.

We hebben er nu in totaal toch al zo’n week werk in gestoken, we beginnen terug wat vrij grasveld te zien, maar de haag is nog maar uitsluitend in de breedte gesnoeid en nog niet in de hoogte. We hebben nog een lange weg te gaan.

Dus als ze zo’n prunushaag in je tuin hebt, een goeie raad: snoei dat ding op tijd en stond, zo bespaar je een hoop werk wanneer het te laat is…