Zoals op vele plaatsen overal ter wereld zijn ook op de werkplek hier een aantal richtlijnen uitgevaardigd om de verspreiding van de Mexicaanse griep tegen te gaan. De gewoonlijk hé: was vaak je handen enzovoort.
Maar aangezien ik in een tweetalig Brussels bedrijf werk is de vluchtige “goeiedag-kus” heel hard ingeburgerd. Ik weet nog toen ik als jonge Vlaamse een goede 6 jaar geleden hier begon er zelfs opmerkingen kwamen dat ik niet sociaal genoeg was, omdat ik niet zomaar meedeed met deze ingeburgerde sociale interactie.
Eén van de uitgevaardigde richtlijnen verbiedt echter dat we elkaar een hand of kus geven. Vooral de arbeiders hebben veel moeite om dit te verteren. Voor hen was dit belangrijk, vooral als de bedienden die langskomen in het atelier hen op die manier, als gelijken, begroetten.
Maar we zijn creatief.
– we vertellen aan iedereen duidelijk dat vooral de KUStomer Service geïmpacteerd is door deze richtlijnen
– eerste oplossing: de Hillary-Banks-lucht-kus (zie The Fresh Prince of Bel Air)
– booty-touch wordt ook enthousiast als alternatief gebruikt
En nu wacht ik af tot de herfst, wanneer iedereen om de beurt ziek zal worden om één simpele reden: een virus wordt ook overgedragen via de lucht als iemand spreekt, niest of hoest of de airco gebruikt.